Mijn vriend en ik hebben niet echt veel contact met de medebewoners van ons appartementsgebouw. Voornamelijk omdat de concentratie bemoeizieke bejaarden net iets te hoog ligt. We zeggen mekaar goeiendag en daar blijft het zowat bij.

Een tijdje geleden trok er echter een nieuwe huurder in het appartement naast dat van ons. We kwamen haar zo nu en dan tegen in de gangen en het leek ons wel een hippe en toffe dame. Een kleine online zoektocht leek dit vermoeden te bevestigen. Vandaar leek het ons een goed idee om haar uit te nodigen voor ons feestje. Ik schoof een kaartje met een uitnodiging onder de deur en wachtte af.

Een kaartje onder onze deur volgde met een bedanking voor de uitnodiging en een mededeling dat het niet paste voor haar, maar dat we zeker welkom waren om bij haar iets te komen drinken. En zo zaten we vrijdagavond samen rond onze eettafel met een glaasje champagne in de hand. En toen de fles leeg was, werd er een nieuwe (roze cava) open gedaan. Voor dat we er erg in hadden was het voorbij middernacht en namen we afscheid van elkaar met de belofte dit nog eens over te doen.

De eerste kennismaking met onze nieuwe buurvrouw was een groot succes. Alleen die dode plantjes op haar balkon, daar moeten we het nog eens over hebben. 😉