Niet ik, maar mijn vriend. Al zijn vierde dag ondertussen. Wij zijn dat niet gewoon, ziek zijn. Buiten de tweejaarlijkse verkoudheden en daarbij horende keelpijn en ontsteking van de bovenste luchtwegen, mankeren wij eigenlijk nooit iets. En zo’n verkoudheid daar voel je je wel mottig van, maar dat is meestal niet van het kaliber dat je de ganse dag in bed moet blijven liggen. De laatste keer dat ik nog een ganse dag in bed gelegen heb, was op mijn allerlaatste skivakantie in 2003, waarop ik prompt de brui aan skivakanties gegeven heb. 😉

Maar nu is hij dus echt ziek. Ziek genoeg om niet naar het alumni-etentje te gaan en ganser dagen in bed te liggen. Geveld door één of ander virus. Hopelijk is het tegen vanavond wat beter, want er staat een etentje in de Oesterbar op het programma voor zijn verjaardag en hij wil het niet afzeggen. Wie wordt er nu ook ziek vlak voor zijn verjaardagsweekend? ‘t Is zielig.