Overleed Wim De Craene, samen met Boudewijn de Groot en Stef Bos, één van mijn favoriete Nederlandstalige kleinkunstenaars. Toen ik nog jong en idealistisch was, kocht ik een cassette met zijn grootste hits. Ik heb geen flauw idee waar het ding zich nu bevindt, maar ik heb het uren en uren na mekaar gespeeld toen ik op kot zat. Wim De Craene was uitermate geschikt voor melancholische momenten en introspectie, zaken waar ik nu, wegens veel te weinig tijd, gewoon niet meer aan toe kom. Met het ouder worden lijken al die grote drama’s van vroeger ook zo futiel. Maar Wim De Craene heeft nog steeds een plekje in mijn hart.