Vorige week werd het slotevent gehouden van het project waarvan ik twee jaar lang projectleider was. Een project dat, na een wat moeizame start, een heel succesvol verloop heeft gekend. Ik ben oprecht trots dat ik deel uitmaakte van het team dat zulke mooie resultaten heeft bereikt en dat we op zo’n goede manier hebben samen gewerkt.

Op het slotevent wilden we de resultaten van ons project met een breder publiek delen en de aanwezigen enthousiasmeren om in het vervolgtraject te stappen. En ik denk dat we daar prima in geslaagd zijn. De presentaties waren stuk voor stuk goed doordacht en niet te technisch. De opkomst was meer dan behoorlijk. We waren er bovendien in geslaagd twee VIP’s op het podium te krijgen om het belang van ons project te onderstrepen. Mijn vroegere baas, die ondertussen met pensioen is, had zelfs voor de gelegenheid een gaatje in zijn drukke agenda gevonden (want ja, gepensioneerden hebben het zelfs nog drukker dan werkmensen). En niet onbelangrijk: de catering was uitmuntend. Volledig vegetarisch, maar lekker, niet te doen. En omdat ik één van de sprekers was, kreeg ik een doosje heerlijke chocolaatjes mee naar huis.

Toen ik na de afsluitende receptie op de trein stapte, voelde ik me dan ook, ondanks mijn vermoeidheid, licht en vrolijk en neen, dat was niet enkel te danken aan de schuimwijn. 😉 Ik hoop van harte dat het vervolgtraject even succesvol wordt.