Door een kleine speling van het lot, zaten we gisterenavond met een dubbele boeking. Enkele maanden geleden hadden we bevriend koppel C en D en hun zoontje O uitgenodigd om bij ons te komen eten. Omdat het voor hen moeilijk was om zo ver op voorhand al toe te zeggen en ze toen nog hoopten rond deze periode midden in de verhuis naar hun nieuwe woonst te zitten, bleef de uitnodiging open staan. Wat later merkte ik het gat in mijn agenda op (en iedereen weet dat gaten in mijn agenda zo snel mogelijk gevuld moeten worden) en nodigde ik vrienden K en T en hun zonen N en U uit om bij ons te komen eten. Ik verkeerde immers in de overtuiging dat C en D niet zouden komen.

Uiteraard waren C en D onze uitnodiging niet vergeten en was de verhuis ondertussen met een paar maanden uitgesteld. Vrijdagavond kregen we dan een telefoontje met de vraag of ze nog welkom waren. Klein beetje vervelend, omdat de beide koppels elkaar helemaal niet kenden. Nu, we besloten ons daar niks van aan te trekken en betrouwend op de sociale ingesteldheid van onze vrienden, waren we ervan overtuigd dat het wel los zou lopen.

En het werd een heel succesvolle avond. We aten verse kersen van de markt, teriyaki, hapjes uit de oven, scampi met sherry, verse pasta met tomaat, champignon en basilicum en als dessert aardbeien gemarineerd in balsamico-azijn met mascarpone. Het was de eerste keer dat ik het vegetarische hoofdgerecht maakte en ik denk dat er nog wat aan gesleuteld moet worden. Het was wat flets van smaak. Gelukkig waren de andere gerechten wel erg lekker.

Jongeman N, tweeënhalf, toonde zich een prima gast. Hij at mooi mee van alle hapjes en heeft in zijn eentje zowat de helft van de kersen opgegeten. Toch leuk als een kind zoveel lust. De twee jongsten in het gezelschap hielden het op een flesje melk. Verder gedroegen ze zich alledrie voortreffelijk, al moesten we voor jongeman N wel even beroep doen op youtube om wat Nijntje-afleveringen op te snorren. Op het einde van de avond zorgde Nieuwjaarskindje O voor een vrolijke noot door zijn vader met een kakbroek op te zadelen. Blijkbaar absorberen niet alle pampers even goed. Gelukkig hadden we toen gedaan met eten. 😉