Vanavond was zo één van die dagen. Mijn trein had vertraging en uiteraard hadden we een afspraak om 19.00u. Nu, een mens wordt daar op den duur een beetje zen in. Je opjagen helpt toch niet en bovendien zijn teinvertragingen zijn altijd goed voor onverwachte ontmoetingen. Ook ditmaal. Zo kwam ik een oud-studiegenoot tegen, een collega met haar vriend, iemand van een organisatie waarmee ik samenwerk en dan was mijn eigen vriend nog niet opgestapt. En zo werd het een gezellige treinrit naar huis. Zij het in een trein zonder airco met openstaande raampjes waardoor we allemaal onze stem moesten verheffen om een beetje verstaanbaar te zijn. Spijtig van de decibeloverlast die het converseren zo moeilijk maakte, want het was een interessante rit naar huis.