Vandaag zijn we het nieuwe huis van de broer van mijn vriend gaan bekijken. De gloednieuwe huiseigenaars straalden van trots, terwijl ik echt mijn best moest doen om iets anders te zien dan een oud afgeleefd huis dat héél, héél, héél veel werk zou vragen. Ik raakte al ontmoedigd bij de gedachte alleen aan al de weekends en vakantiedagen ze zouden moeten investeren om van het huis iets deftigs te maken. Chapeau voor de mensen die de tijd en energie kunnen opbrengen om een huis te renoveren. Het zou alleszins niks voor mij zijn. Ik vrees dat ik niet met een baksteen in de maag geboren ben. 😉
Het ontneemt mij ook de moed als ik zie hoe koppels in mijn buurt aan’t ploeteren zijn en tegen vrijdag doodop zijn en toch nog in ‘t huis werken in’t weekend om maandag terug doodop aan de nieuwe werkweek te beginnen. Nee dank u. Zeg ik nu hé, zeg nooit nooit zeg ik altijd.
Wij lieten onlangs onze keuken en badkamer verbouwen, maar zelf doen? No way!