Van Goya dan nog wel. Allez kom, ‘t is lang geleden en ik wil jullie niet al te zeer vervelen met verhalen over mijn seksleven, want buiten dat gebeurt er hier momenteel niet zoveel spannends. 😛

3 bands en/of artiesten die je dit jaar hebt leren kennen.

Euh wel, ik vrees dat ik qua muzieksmaak ergens ben blijven hangen in de jaren tachtig/negentig. Ik volg de muziekscène niet meer en eerlijk gezegd, voelt dat niet aan als een gemis. Maar goed, na heel lang en diep nadenken heb ik toch drie ontdekkingen kunnen opdiepen:

1. Yevgueni: leren kennen op de Gentse Feesten door toedoen van een paar enthousiaste fans (Peter, Nietje en haar zus Sigrid);
2. Mika: zanger van aanstekelijke melodietjes die zo fijn in je hoofd blijven hangen. Big girls, Relax: toffe, pretentieloze muziek die een beetje aanleunt bij wat de Scissor Sisters doen;
3. Regina Spektor: Mooie stem, mooie dame, goede pianiste. Groot talent. Heb ik voor het eerst gehoord tijdens een aflevering van Grey’s Anatomy die ik ergens van het net geplukt had om met eigen ogen te kunnen zien what all the fuzz was about. Nu weet ik het: seks in een hospitaal. 😉

3 dingen die je hebt meegemaakt, gehoord,… en die je altijd zullen bijblijven.

1. Wat ik zeker nooit meer zal vergeten is het donderend geraas in het holst van de nacht veroorzaakt door onze instortende zijmuur en de daaropvolgende uurtjes op straat in gezelschap van politie en brandweer. Zo spectaculair dat alle andere gebeurtenissen dit jaar erbij in het niet verzinken. Een gebeurtenis die ik maar één keer in mijn leven hoop mee te maken.
2. De eerste nacht in ons appartementje. Na járen wachten en bergen problemen met de schurkachtige bouwfirma eindelijk verhuisd, een fantastisch moment.
3. Mijn verrassingsfeestje.

3 vreselijke blunders die je sinds dit jaar op je naam hebt staan.

Wel een paar d’oh!-momenten meegemaakt, maar vreselijke blunders, neen dat niet. Of ja, toch wel één grote blunder:

1. Dat ik er niet in geslaagd ben mijn diploma rechten te halen, louter en alleen omdat ik te tam was om te studeren in januari en daardoor te veel examens naar de derde zittijd in september heb moeten doorschuiven.

3 dingen die je héél stiekem ongelofelijk trots maakten.

Ik vrees dat er bijzonder weinig dingen zijn die mij ongelooflijk trots maken. Maar goed, ik doe een poging:

1. Het feit dat ik zo’n geweldig fantastisch vriendje heb kunnen strikken en het bijkomende feit dat hij nog altijd niet gillend is weggelopen.
2. Dat ik, op drie vakken na (zie ook de vreselijke blunders), bijna mijn tweede universitaire diploma op zak heb. Vooral omdat ik dit gepresteerd zal hebben terwijl ik voltijds werk, nog wat talen bijstudeer en er een redelijk druk sociaal leven op nahoud.
3. Elke keer als iemand op het werk mij opbelt om mijn “advies” te vragen. (Ze dwalen, ze dwalen.)