Soms is trop, te veel. De laatste factuur die de bouwfirma ons opstuurde was de spreekwoordelijke druppel. Een factuur vol met fouten, kosten die wij als kopers normaal niet moeten dragen, allez, genoeg om mij een beetje boos te maken. Tijd voor actie dus. Eerst wat gaan overleggen met de mensen die al in het gebouw wonen. De consensus was dat iedereen een beetje gefrustreerd was door de verregaande incompetentie van de bouwfirma. Dus mijn vriend en ik een actieplan opgesteld. Punt één: zoveel mogelijk kopers bij mekaar krijgen om IRL van gedachten te wisselen over dit bouwproject zonder einde. Punt twee: zwaar van onze tak maken tegen de bouwfirma.

Mijn vriendje heeft verder de rest van de avond besteed aan het opbellen van medekopers en het aanhoren van horrorverhalen alhier en aldaar: over sleutels van garagepoorten die kwijt zijn (wij hebben geen garage in dit gebouw), over vochtplekken op de muren, over zogezegde reglementen van de stad die verbieden dat er in dit gebouw een lift voor meer dan vier personen geplaatst mag worden (huh?), over de deur in de inkomhal die nog steeds mysterieus afwezig is, over verkeerd geplaatste muren, over foute deuren, enzovoort. We zijn er ook achter gekomen dat een paar van de kopers familie zijn van de mensen van de bouwfirma. Toch erg, in het zak gezet worden door je eigen familie.

Het belooft volgende week alleszins een erg leuke vergadering te worden…