Gisteren was me het dagje wel, zelfs geen tijd gehad om de nimmer opdrogende stroom werkgerelateerde emails door te nemen. ‘s Ochtens met slaperig hoofd begonnen aan de eerste vergadering van de dag. Van negen tot elf. Om elf uur (de laatste minuten van de vergadering heb ik moeten missen) vertrokken naar een andere afspraak in het Gentse. Gelukkig moest ik daar niet met het openbaar vervoer (trein + bus) geraken, want dan denk ik niet dat ik op tijd was geweest. Jaja, in een wagen met privéchauffeur helemaal voor mij alleen. Nu ben ik een groot voorstander van het openbaar vervoer, maar voor één keertje was het wel eens leuk.

Mooi om twaalf uur in Gent aangekomen. Broodje gegeten (bah, sandwiches, veel te zacht en te zoet voor mij), met een paar knappe kerels gepraat tijdens het verorberen van het broodje en daarna geluisterd naar de zeer interessante uiteenzettingen. Om half drie kwam mijn chauffeur mij weer ophalen en hup weer naar Brussel.

Rond half vier aangesloten bij een andere vergadering die al bezig was vanaf twee uur. (Maar waarop zo te horen nog niet veel interessants verteld was.) ‘t Zat er vol met communicatiespecialisten die duidelijk dol waren op communiceren, want de vergadering heeft nog geduurd tot kwart na vijf. 😉 Ken je dat van die vergaderingen waar zo ongeveer om de vijf minuten iemand begint uit te wijden over een onderwerp dat eigenlijk totaal niks te zake doet?

Na die laatste vergadering vond ik het welletjes en ben ik naar huis vertrokken. Afsproken dat mijn vriend mij kwam afhalen op het station en de rest van de avond doorgebracht met kuisen van frigo’s en kasten en douches en toiletten en zo. Joy!

Vanavond nog een beetje kuisen en dan moeten we definitief de sleutel van ons ex-flatje teruggeven aan de huisbaas (die trouwens veel werk zal hebben met het herschilderen, want al die kaarsjes hebben voor schitterende roetvlekken op het plafond gezorgd).

En daarmee sluit ik dan een klein hoofdstukje van mijn leven af.