Terwijl her en der al de eerste juichkreten opstijgen ter ere van het Einde der Examens, zit ik nog maar halfweg. Oh well, ik vind het niet zo erg. ‘t Is niet dat ik drie maanden vakantie heb om naar uit te kijken, anyway.

Het examen van deze ochtend heb ik zonder kleerscheuren overleefd. Eén ding wil ik jullie wel vertellen: examens die om acht uur ‘s morgens beginnen, zouden ze moeten verbieden. Mijn hersencellen liggen op zo’n ontieglijk vroeg uur nog half in slaap. Gelukkig is gedeelde smart, halve smart, want mijn vriendje had hetzelfde examen af te leggen. Uit solidariteit met mij (en ook wat uit interesse) volgt hij nog een vakje aan de KUL als vrij student. Leuk, zo samen stressen voor een examen. 😉

Aan de andere kant was het wel leuk om al om kwart na tien gedaan te hebben met je examen. We hebben dan maar in één moeite onze boodschappen voor de komende week gedaan, zijn effe in de zon op een terrasje gaan zitten om de adrenaline wat te laten zakken en daarna ben ik toch maar eens naar het werk vertrokken. Zien of ik nog kon helpen met inpakken.

Gelukkig blijkt het grootste deel van het inpakwerk al achter de rug. Zelf had ik dinsdag alles al mooi ingepakt. Zelfs mijn netwerkkabel, die ik vandaag weer heb mogen uitpakken. 😉

Zo’n verhuis schept wel een apart sfeertje, iedereen is eigenlijk bijzonder goed geluimd. Er wordt veel gelachen en chocolade gedeeld om het inpakleed te verzachten. 😉 Ik heb mij ondertussen ook al een paar overbodige tasjes en mapjes laten aansmeren. Heb ik meteen al wat rommel om op mijn nieuwe bureau te laten rondslingeren.