Zoals mijn vorige post al aangeeft, ben ik een gigantische fan van alles wat gratis is (hey, wie niet?). Dus toen ik tijdens het wachten in de veel te lange rij aan de VRG-cursusdienst, een affiche opmerkte voor een gratis film ter ere van 10 jaar Challenge, was ik er natuurlijk als de kippen bij om me in te schrijven. En omdat ik soms ook wel een beetje een sympathieke ben, heb ik natuurlijk al mijn vriendjes en vriendinnetjes laten weten dat ze gratis naar de film konden.
Dus stonden wij met een ganse bende (vijftien man of zo) mooi om kwart na zeven aan de Supercity om een goed plekje voor de film te bemachtigen. We waren goed op tijd, dus konden we fijn in het midden zitten. Voor de film werden ook nog eens 10 x 2 filmtickets verloot en ja, natuurlijk hadden drie personen uit ons groepje prijs. Je hebt zo van die dagen waarop alles meezit. 😉 ‘k Heb dan maar snel iemand gechanteerd om mij mee te nemen naar een volgende film met zijn gewonnen duoticket. 😉
En de film zelf? Wel, die was verrassend goed. De acteurs waren subliem. Jodie Foster, Denzel Washington, Willem Dafoe, Clive Owen, het zijn grote namen, die allemaal stuk voor stuk de pannen van het dak speelden. Het script was clever en het heen en weer springen tussen de actie en de daaropvolgende verhoren van de verdachten was goed gedaan. Er zaten zelfs enkele zeer komische momenten in de film. Geen flauwe grapjes zoals je vaak tegenkomt in een actiefilm, maar slimme observaties. Het grappigste moment van de film: de Sikh die men voor een Arabier houdt. Geweldig. (En ik ben echt een moeilijke als het op filmhumor aankomt.)
Niets dan lovende woorden voor Inside Man, dus. Gaat dat zien, u zal het zich niet beklagen.
Om de avond in stijl af te sluiten, zijn we dan nog een terrasje op de Oude Markt gaan doen (lang leve het warmere weer). Alwaar ik opeens een beetje in vakantiesfeer geraakte en uit pure zottigheid een fles Cava bestelde. Meer plezier met bubbels. 😉
Alleen het uit-het-bed-raken vanmorgen was ietsje pijnlijker.
Mmm, blijkbaar is iedereen vol lof over die film maar ik heb mij enorm gestoord aan het banale einde…
(Het kan ook wel gelegen hebben aan mijn slaperige toestand op het moment van bekijken. Ik zag hem namelijk in première op de Nacht van het Examen; na het examen dus.)
Ik zal hem es moeten herbekijken op DVD denk ik
Achja, een beetje stroop op het einde, dat moet kunnen, he. 😉
Wel, zoals je hebt kunnen merken aan mijn review, had ik net hetzelfde gevoel als Joke. Dit had een geslaagde film kunnen zijn, maar de film mist gewoon nog een derde act. Nu eindigt het inderdaad heel banaal en onwaarschijnlijk. En wij moeten alles maar slikken wat ons op die laatste 20 minuten wordt ingelepeld:
– Kan jij mij één goeie redenen geven waarom niemand (incluis Jodie Foster) de safe kwam controleren de dag na de overval? Politie zei toch dar er niets was gestolen. Je zou toch denken voor het geld dat Jodie heeft gekregen dat ze toch haar werk zou doen.
Dit is geen stroop op het einde, wel kaas met gaatjes.
Misschien zijn dat bij de politie gewoon wel dikke stommeriken en is Jodie Foster eigenlijk diep vanbinnen een luie madam. Of misschien was gewoon het geld op om een fatsoenlijk einde aan de film te breien.
:))
I rest my case.
😉
Moh! Zomaar het laatste woord willen hebben op MIJN blog. Tsss.