Met spijt in het hart hebben we vandaag afscheid moeten nemen van onze reuzezonnebloem. Wie had ooit gedacht dat uit dat kleine zaadje een plant van meer dan tweeënenhalve meter zou groeien? Wij alvast niet. We vonden ons zelfs behoorlijk optimistische toen we het miniplantje enkele maanden geleden in die supergrote pot plantten. Maar kijk, vrijdag was het dan zover: de zonnebloem was tegen het plafond van het balkon van de buurman gegroeid. Een beslissing drong zich op, want de plant had gewoon niet genoeg ruimte om een bloem te vormen.

Gelukkig vonden we vrienden met een klein stadstuintje bereid om de zonnebloem van ons te adopteren. Het was nog een heel gedoe om de plant via de trap uit ons appartementsgebouw te krijgen (in de lift paste ze ondertussen al niet meer), al een geluk dat we slechts op het tweede verdiep wonen. De verplaatsing naar het nieuwe woonst gebeurde op de bagagedrager van mijn fiets. Ik kan jullie wel vertellen dat we veel bekijks hadden, zo met een zonnebloem van tweeënenhalve meter achterop.

Ik ben er zeker van dat onze bloem erg gelukkig is met haar nieuwe thuis. En ik kijk er al naar uit om haar te gaan bewonderen als de bloem tot volle bloei komt.