Driekoningen

‘k Heb nog niks geschreven over het driekoningenfeestje van het voorbije weekend. Een jaarlijkse traditie die nu al aan editie 11 toe is. Het aantal aanwezige kindjes was weer met één toegenomen. Nog even en het kleine grut is talrijker dan de volwassenen. En we kunnen er alvast zeker van zijn dat er volgend jaar een koningsbaby extra bij is.

Omdat ons feestje dit jaar op driekoningen zelf viel, hadden we afgesproken om allemaal verkleed te komen. Onze vrolijke bende met kronen, beddenlakens, badjassen en rare hoofddeksels had er duidelijk zin in. En natuurlijk mocht de traditionele driekoningentaart niet ontbreken. Als ex-queen mocht ik als eerste een stukje kiezen. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het stuk met de boon (euh, olifant, ja, echt tegenwoordig stoppen ze olifanten in taarten) al direct zag zitten. Ik had echter niet behoefte mezelf op te volgen, dus liet ik het stukje liggen en werd één van de medefeestvierders koningin. Het was haar allereerste keer, dus dat was wel gepast. :-)