Zondag zijn we met zeven kerstmarktenthousiastelingen (met een stevige korrel zout te nemen) naar Keulen getrokken. In anderhalf uur (ok, we hebben ons niet altijd aan de snelheidslimieten gehouden) waren we er. Voor mij was het een aangenaam weerzien met de stad waar mijn vriend en ik iets meer dan een jaar geleden een verlengd weekend doorbrachten.

Impressies:
– De Dom is nog altijd even zwart, al zijn er nu sneeuwwitte stukjes ornamenten en beelden bijgekomen die fel contrasteren met de rest van het zwarte gebouw.
– Kerstmarkten in Keulen lijken verdacht hard op kerstmarkten in België.
– Het liep in Keulen vol met Belgen en Nederlanders. Waar gaat het heen als je naar het buitenland moet gaan om oude kennissen tegen het lijf te lopen?
– De kerstmarkt aan de Dom vond ik persoonlijk het charmantste.
– Sommige mensen hebben zo’n slechte conditie dat ze niet tot boven in de toren van de Dom geraken.
– 5,70 euro voor Chinees à volonté is geen geld.
– Glühwein met rum is verdorie een straf goedje.
– De dreiköningstorte in de bar bij het Schokoladenmuseum kan gerust dienst doen als middagmaal en avondmaal samen.
– Kerstmarkten doen is verdorie vermoeiend.

En als toemaatje enkele foto’s: