Ik zal de eerste persoon zijn om te zeggen dat het internet een geweldige verrijking van mijn leven betekend heeft. Ik vind bovendien van mezelf dat ik vrij mediawijs met de kracht van dit fantastische medium weet om te gaan. Maar kijk, dan overkomt er je iets verbazingwekkends dat je zonder al te veel nadenken deelt met vrienden en familie op twitter. Een fait divers, maar wel eentje dat opeens een eigen leven begint te leiden. Een leven dat je zelf niet meer in de hand hebt. Terwijl je nog vol ontzag en verbazing langs de zijlijn staat toe te kijken hoe één en ander onverwachts buiten proportie wordt opgeblazen, krijg je plotseling een telefoontje dat je verwacht wordt voor een verhoor op het politiekantoor.

Laat me zeggen, het is de eerste keer in mijn leven geweest dat ik van laster en eerroof werd beticht en ik ben er even niet goed van geweest. Kijk, ik stond recht in mijn schoenen en ben nog steeds van het principe dat de waarheid gezegd mag worden, maar leuk is anders. En zo hing er ongeveer anderhalf jaar een potentiële rechtszaak en een werkelijk astronomische vraag voor schadevergoeding boven mijn hoofd.

But hey, gerechtigheid is geschied: vorige week vrijdag werd ik officieel buiten vervolging gesteld. Een pak van mijn hart!