Toen we in Amerika waren, werden we letterlijk platgebombardeerd met reclame voor Public Enemies. We spraken af dat we, zodra we weer thuis waren, deze film zeker gingen zien. We moesten iets langer wachten dan gedacht, want bij onze thuiskomst speelde de film nog niet in de Belgische zalen. Het was het wachten echter meer dan waard. Public Enemies is een boeiende verfilming van het (hier en daar wat geromantiseerde) leven van John Dillinger. Michael Mann heeft weer maar eens een visueel verbluffende film afgeleverd.

Het verhaal op zich is natuurlijk gefundenes fressen voor een verfilming. De beruchte bankrover van tijdens de depressie had een iets spannender leven dan de doorsnee mens. Johnny Depp speelt de sympathieke schurk op een zeer geloofwaardige en menselijke manier en er is zelfs plaats voor een streepje romantiek. Ondanks al de moorden die hij op zijn geweten heeft, blijf je tot het laatste moment toe hopen dat hij zijn noodlot zal ontspringen. Quod non. In de film krijg je ook een goed zicht op de methodes van een steeds machtiger wordende FBI onder J. Edgar Hoover. Methodes die het boekje vaak te buiten gaan en dan blijf ik beleefd.

Een echte aanrader.