Wat tijd verloren met ontbijten (mijn eggs benedict waren voortreffelijk) en internetten. Rond een uur of elf vertrokken we vanuit Hamilton richting Niagara Falls. We waren er redelijk snel en genoten van de overweldigende schoonheid van het donderende water. Het weer zat nog steeds mee. De zonnecrème heeft al goed dienst gedaan.

We kochten een kaartje voor de Journey behind the falls en eentje voor de Maid of the Mist. Voordat we ons echter overgaven aan al dat natuurgeweld, aten we een snelle hap op het pleintje vlakbij de American Falls. Sushi uit een plastic doosje als lunch. En het smaakte.

De Journey behind the falls bracht ons in een tunnel onder de waterval. De tunnel had twee dwarstunnels die tot vlak aan het donderende water liepen. Veel meer dan een witte mist viel er echter niet te zien. De platformen vlakbij de Horseshoe Falls waren dan leuker. En iedereen kreeg een grappig geel plastic jasje om zich te beschermen tegen het opspattende water. Heel fotogeniek allemaal.

Daarna wandelden we terug naar de aanlegsteiger van de Maid of the Mist. Bij de Maid of the Mist kregen we een blauw plastic jasje en werden we samen met de andere toeristen als een kudde vee de boot opgejaagd. Ik overdrijf. Er was plaats genoeg voor iedereen We voeren voorbij de American Falls en wuifden naar de toeristen aan de andere kant van de grens. Persoonlijk denk ik dat het Canadese gedeelte van de Falls het mooiste is, omdat je aan deze kant het beste zicht hebt op de schoonheid van de Falls.

Onze boot voer tot vlakbij de Horseshoe Falls. De mist van het opspattende water maakte dat we de blauwe plastic jasjes goed konden gebruiken. Vroeger schoven de Niagara Falls door de erosie veroorzaakt door de kracht van het water 3m per jaar op. Door het plaatsen van een waterkrachtcentrale waardoor het debiet van de rivier geregeld kan worden, is de erosie teruggebracht tot 3 cm per jaar. Overdag stroomt er in vergelijking met vroeger nog de helft van het water over de Falls. ‘s Nachts slechts één derde.

De enige persoon die ooit levend, zonder bescherming over de falls geraakt is, is een jongetje dat slachtoffer was van een bootongeluk. Hij heeft de val naar beneden overleefd terwijl hij enkel een zwemvest droeg. Gekken genoeg die het op andere manier geprobeerd hebben. In houten vaten of vreemsoortige capsules. Velen bekoopten deze dolle rit met hun leven. Eén mevrouw had zich in een houten vat opgesloten samen met een hond. Ze stierf door verstikking terwijl haar ton bleef ronddraaien in de Whirlpool, omdat de hond het enige luchtgat had afgedekt met zijn neus. De hond overleefde.

De Niagara Falls zijn een bezoek zeker waard. Bereid je wel voor op een soort pretparkgevoel met de bijhorende lange wachtrijen. De Falls zijn hypertoeristisch. Je kan er overal ijsjes kopen, souvenirs kopen, iets drinken of iets eten. Iedereen wil op de boot, iedereen wil een foto met de falls op de achtergrond. Het ziet er op een mooie dag zwart van het volk. Sommige straten zijn omgebouwd tot kermisattracties en er is zelfs een casino. Mooi kan je het stadje aan de Falls zeker niet noemen.

Stroomafwaarts van de Falls zijn er machtige stroomversnellingen. Via de White Water Walk daal je af naar het niveau van de rivier en zie je het bruisende water voorbij snellen. Ook deze plek trok waaghalzen van overal ter wereld aan. Mensen die het nodig vonden om hun evenwichtskunsten te demonstreren door een touw boven de rivier te spannen en daarover te lopen. Sommigen overleefden het. Anderen niet.

Nog wat verder van de Falls ligt de Whirlpool. De Wirlpool is een gigantische draaikolk die een uitstulping van de rivier vormt. Je kan een ritje met de kabellift maken boven de draaikolk, maar wij verkozen dit natuurfenomeen gewoon vanaf de kant te bekijken. Daarna gingen we iets eten in het Whirlpool restaurant, gelegen aan de rand van een prachtig golfterrein. We vonden een gezellige plek op het terras met uitzicht over het glooiende groen van het golfterrein en de golfkarretjes van de spelers. Mijn slaatje met krab en garnalen was erg lekker en helemaal niet duur.

Na ons avondmaal reden we terug naar de Niagara Falls. ‘s Avonds worden de Falls kleurrijk verlicht en dit schouwspel wilden we beslist niet missen. We zochten een plek op een terras met uitzicht op de watervallen en dronken een cocktail (of een slushie of een biertje) terwijl we genoten van het feeërieke schouwspel. De nacht viel terwijl de kleuren zich steeds duidelijker aftekenden op het naar beneden vallende water. Als je de Falls bezoekt, is het zeker de moeite om tot ‘s avonds te blijven om de light show te zien. Bovendien wordt er drie keer in de week vuurwerk afgestoken. Jammer genoeg niet op de avond dat wij er waren.

We vertrokken met een beetje verbrande neuzen en een tevreden gevoel naar onze volgende bestemming: Toronto. In Toronto hadden een beetje pech met het verkeer. We kwamen midden in een file terecht (‘s nachts!) waardoor we pas na middernacht in ons hotel waren.