Deze ochtend was ik slaapdronken op zoek naar mijn jeansbroek. Nergens te vinden. Niet tussen de stapel pas gewassen , maar nog niet opgevouwde kleren, niet in mijn kleerkast, niet in de droogtrommel. Wat doet een mens in zo’n geval? Het vriendje te hulp roepen en hem naarstig aansporen mee te zoeken. Een minuut later was de jeans gevonden: hij bevond zich rond het bevallige achterwerk van mijn vriend. Hij zag er knap uit, zo met bloemetjes op zijn gat. Misschien moeten we morgen toch maar eens proberen op tijd te gaan slapen. 😉