Hebben jullie dat soms ook? Dat opzien tegen verplichte familiebezoekjes? Het zoeken naar onderwerpen om de ongemakkelijke stiltes te vullen. Het besef dat er weinig gemeenschappelijke grond gevonden kan worden. En als je een partner hebt, verdubbelt dat aantal verplichte bezoekjes ook nog eens. En ja, ze zeggen dat familie belangrijk is, maar ik heb het altijd een beetje moeilijk gehad met het concept dat ik per sé goed moest kunnen opschieten met iemand waarmee ik enkel een paar genen gemeenschappelijk had. De nichten en neven langs de kant van mijn vader, daarmee werd jaren geleden het contact verbroken, hen zie ik nooit meer en, eerlijk, ik heb hen nog nooit gemist.