Omdat jullie ongetwijfeld denken dat ik tegenwoordig niks anders doe dan feesten en op terrasjes zitten, een klein tegengewicht. De lijst met 100 blufboeken doet al een tijdje de ronde in het blogwereldje, maar ik was er nog niet aan toe gekomen na te gaan welke boeken uit deze lijst ik gelezen heb. Gelukkig was er dit berichtje bij Ruben om mij hieraan te herinneren. Boeken met een sterretje achter heb ik gelezen, boeken met twee sterretjes heb ik gelezen én staan in mijn boekenkast/

• Umbert Eco, De naam van de roos (**): echte aanrader: geweldig, fantastisch en nog een heleboel superlatieven;
• Arundhati Roy, De god van kleine dingen (**): mooi en intriest verhaal;
• Gabriel Garcia Marquez, Honderd jaar eenzaamheid (**): ben een groot fan van het Zuidamerikaans magisch realisme;
• Isabel Allende, Het huis met de geesten (*): ik heb nog geen enkel boek van haar gelezen dat ik niet goed vond;
• Jung Chang, Wilde zwanen (*): ik heb dit gelezen toen het pas vertaald was, vooral interessant omdat het een mooi overzicht van de Chinese geschiedenis geeft en de waanzin van de grote sprong voorwaarts verbeeldt;
• Salman Rushdie, Middernachtskinderen (**): toevallig bezig aan de laatste honderd bladzijden van dit boek, bespreking is voor later;
• George Orwell, Nineteen Eighty-Four (*): een angstaanjagend toekomstbeeld dat nog steeds relevant is;
• Milan Kundera, De ondraaglijke lichtheid van het bestaan (**): loved it!
• Donna Tartt, De verborgen geschiedenis (**): enige boek in de rij dat ik tweemaal gelezen heb, zegt genoeg, denk ik;
• Douglas Adams, The Hitchhiker’s Guide To The Galaxy (**): het begin is geweldig grappig, maar ik vond het daarna snel teveel van hetzelfde, het hoorspel waarop het boek is gebaseerd, vond ik beter;
• Harry Mulisch, De ontdekking van de hemel (**): ongelooflijk hard van genoten, sommige passages hebben mij echt geraakt;
• Günter Grass, De blikken trommel (**): heeft mij nogal wat moeite gekost om uitgelezen te krijgen; is ook niet zoveel van blijven hangen, behalve dat ik het dwerghoofdpersonage verschrikkelijk onsympathiek vond;
• Patrick Süskind, Het parfum (**): magistraal, in één ruk uitgelezen tot aan de climax.

En één blufboek staat nog ongelezen in mijn boekenkast:

• J.D. Salinger, The catcher in the Rye

13,5 op 100. Nog veel ruimte voor verbetering, dus. 😉