Toen ik terugkwam van het station na een lange werkdag ben ik mijn ex-vriendje tegen het lijf gelopen. Hij zag er redelijk goed uit voor iemand wiens vader nog maar onlangs is overleden. Babbeltje gemaakt, gevraagd hoe het met hem ging, hem gezegd dat hij mijn mailtjes wel eens mag beantwoorden (en neen, dat heeft niks met het overlijden van zijn vader te maken, hij is op dat vlak altijd nogal slordig geweest) en dat hij zeker niet mag vergeten naar onze housewarming te komen.

Evil ik moest trouwens een klein beetje inwendig lachen. Mijn ex-vriendje had voor de zoveelste keer een poging ondernomen om een sikje te laten staan. Nu vind ik sikjes over het algemeen belachelijk en sikjes op het gezicht van mijn ex in het bijzonder. Hij heeft erg donker hoofdhaar, maar om de één of andere reden is dat sikje bijna lichtblond. Maar enfin, ‘k ben er maar niet al te hard op ingegaan, want ik weet dat dat zijn ego kwetst. Toch blijf ik erbij: gladgeschoren all the way!