Vandaag op het werk een discussie over roken gehad. Eén van mijn collega’s (een verstokt roker of course) vond het nodig om maatregelen tegen het roken fascistisch te noemen. Want ja, ocharme, die arme rokers, ze worden toch zo hard gediscrimineerd. Vroeger, toen ik nog jong en vol vuur was, zou ik hier heftig op gereageerd hebben. Nu heb ik zwaar op mijn tong gebeten en gewoon de schouders opgehaald. Het heeft geen zin om met zulke mensen in discussie te gaan. Ik gun hem zijn groot gelijk.

Dit zal mij er alleszins niet van weerhouden tot mijn laatste snik te ijveren voor een VOLLEDIG rookvrije horeca. In Australië was dat trouwens een zaligheid. Alles rookvrij. Zelfs op terrassen in de buitenlucht was er een scheiding tussen rokers en niet-rokers. Wat een luxe!