Nog nooit zo blij geweest met een hoopje stenen, want jaja, die stenen worden ons toekomstig huisje! Allez kom, appartementje. Vandaag zijn we langs de bouwwerf van onze toekomstige woonst gereden en hebben ze gezien dat de aannemer is begonnen aan onze verdieping. De eerste muurtjes staan er al. We hebben nog wel geen dak, maar aan dit tempo kan dat niet lang meer duren. 😉

Ik ben heel erg opgelucht dat de werken nu eigenlijk beginnen te vlotten, want het moet gezegd, de start van de werken heeft heel wat vertraging opgelopen. Nu, als alles goed gaat, zitten we over een jaar in ons nieuwe stulpje. Ik kijk al uit naar de housewarming party!

En dit voor de tweede keer! Ik heb eigenlijk wel bewondering voor het kleine frêle meisje met het gigantische doorzettingsvermogen. En ik heb zo het vermoeden dat dit beslist niet haar laatste grand slam zal worden.

D’r moet wel iets speciaals in de lucht gezeten hebben op die hete vrijdag 27 mei. Op de heetste dag ooit kwamen in onze vriendenkring maar liefst drie baby’s ter wereld. Drie meisjes waarvan de namen eindigen op “ien” (toeval?). En drie paar ongeloofelijk trotse ouders, natuurlijk.

De enige die iets minder blij is met al dat babygeluk, is mijn portefeuille, want die moet nu bergen cadeautjes financieren. 😉

Ja, het zijn zware tijden voor de Europese grondwet.

Denk dat mijn vriendje dit wel zou kunnen appreciëren. 😉

Lees ook het berichtje op Ananova.

Volgens de laatste nieuwsberichten is er in België een schrijnend tekort aan informatici. Nu, over het al dan niet terecht zijn van deze bewering wens ik mij niet uit te spreken, maar ik kan wel vaststellen dat er een tekort is aan bekwame informatici.

Vandaag heb ik (neen mensen, ik verzin dit niet) gedemonsteerd aan een informaticus die mijn pc moest herinstalleren, hoe je een laptop in een docking station steekt, heb ik aan een andere informaticus (ok, toegegeven deze persoon houdt zich nu niet meer echt met informatica bezig) moeten uitleggen wat https is en de projectleider van het IT-project waartoe mijn bedrijf de opdracht heeft gegeven, is duidelijk ook niet echt mee op IT-vlak.

Straffe toebak. Gelukkig heb ik gisteren met veel geduld onze secretaresse uitgelegd hoe encryptie met public en private keys werkt. En weet je wat? Ik denk dat ze het snapte. 😉

Beetje après-reclame maken. Gisterenvoormiddag zijn mijn vriend en ik gaan genieten van een uitmuntende portie nootjes, geserveerd door een aangename mengeling van mannelijke en vrouwelijke stemmen uit Vlaanderen en Nederland, overgoten met een sausje uit de Renaissance. Dit alles werd ons gepresenteerd op in een schitterend kapelletje, want het oog wil ook wat. En of het gesmaakt heeft! Het smaakte zelfs naar meer! Alleen hadden de koren in kwestie geen rekening gehouden met hun enthousiaste publiek en geen bisnummer voorzien. 😉

En een vlo? Ja, das stickt und pickt! (Geen idee of dit juist geschreven is. Mijn Duits zit mijlenver weg.)

Volgend berichtje op de site van vrtnieuws.net kan de “nieuws”gierige surfer alleen maar blij maken:

Vrtnieuws.net en sporza.be brengen voortaan videobeelden voor alle breedbandabonnees in België. De VRT breidt zijn nieuws- en sportaanbod op het internet daarmee verder uit. Het onderscheid tussen Skynet- en Telenet-abonnees enerzijds en abonnees bij andere internet-providers anderzijds, vervalt. Iedereen met een breedbandverbinding kan voortaan de video als video bekijken.

Alleen de surfer in het buitenland zal helaas niet van bewegende beelden kunnen genieten, want de VRT beschikt niet over de rechten (bij bv. persagentschappen of rechtenhouders van sportmanifestaties) om video als video in het buitenland te verspreiden.

Jammer, maar mij hoor je zeker niet klagen. Ik werd horendol van die slideshows. 😉
En mensen in het buitenland kunnen zich altijd troosten met die voortreffelijke initiatief van de BBC.

Want dan worden (eindelijk!) alle Belgische restaurants rookvrij. En nu maar hopen dat het paard niet struikelt vlak voor de finish…

En dit ter ere van een lentefeest in de Duitse stad Fürstenwalde. :-))

Astrid Lindgren, de geestelijke moeder van Pippie Langkous, is samen met Roald Dahl en Anthony Horowitz één van mijn favoriete kinderauteurs. Ik heb, denk ik, al haar boeken verslonden en als kind vele van de avonturen in haar boeken nagespeeld. En Pippi, tja dat was mijn heldin. Welk kind wil er nu niet met een paard en een aap helemaal alleen in een huis wonen, ijzersterk zijn en de volwassenen constant bij de neus nemen?

Ach, mooie jeugdherinneringen.