Gisteren zijn mijn vriend en ik naar een afstudeerfeestje geweest van twee goeie vrienden van ons. Helemaal in het verre West-Vlaanderen (Zwevegem, voor de ontdekkingsreizigers onder ons). Ik moet eerlijk bekennen dat ik even schrik had dat we het einde van de beschaving bereikt hadden. Zelfs onze GPS was een paar straten van slag. 😉
Uiteindelijk zijn we er toch geraakt. Een beetje te laat, maar wie maalt daarom. Het was voor de rest best gezellig. Mijn vriend en ik kenden buiten de feestvarkens zelf bijna niemand op het feestje. Gelukkig had ik bij het binnenkomen mijn oog laten vallen op een meisje dat er nogal sympathiek uitzag en die bij nadere kennismaking ook rechten deed (niet zo verwonderlijk, want het meisje-feestvarken is een kersverse juriste). En het klikte meteen. Toen haar vriend ook nog eens een IT-consultant bleek te zijn, hadden we meteen stof genoeg om over te babbelen.
Ik moet wel zeggen dat mijn vriend en ik ongeveer de oudste aanwezigen waren (de moeder en de vader van de gastvrouw even niet meegeteld). Niet dat ik mij daaraan stoor, want ik ben nog jong van geest. 😉 Maar het moet gezegd: de afstudeerfeestjes in mijn tijd gingen er toch iets ruiger aan toe. 😉 De jeugd van tegenwoordig is een beetje braafjes geworden. 😉
Anyway, we waren niet van plan om superlang te blijven, want ik was erg moe en aangezien ik bob was, wilde ik niet het risico lopen om achter het stuur in slaap te vallen. Je doet toch een klein anderhalf uur over de afstand Zwevegem-Leuven en ‘s nachts rijden is op zich al vermoeiend. Bleek dat we uiteindelijk nog als één van de laatsten zijn vertrokken. Jaja, ‘t is niet meer wat het geweest is. 😉
Helaas werd ik midden in de nacht wakker met een maag die helemaal overhoop lag. Blijkbaar is één van de hapjes niet goed gevallen. Toen ik mij op onaangename wijze van het niet-goed-gevallen-hapje ontdaan had, ben ik nog even opgebleven om mijn van streek zijnde ingewanden wat tot rust te laten komen. Gelukkig ben ik daarna vrij snel opnieuw in slaap gevallen en deze middag toen ik wakker werd, voelde ik mij niet meer misselijk. Dus het leed is alweer geleden.
Moraal van het verhaal. Euh, er is er geen.