Moeilijke maag

Gisteren zijn mijn vriend en ik naar een afstudeerfeestje geweest van twee goeie vrienden van ons. Helemaal in het verre West-Vlaanderen (Zwevegem, voor de ontdekkingsreizigers onder ons). Ik moet eerlijk bekennen dat ik even schrik had dat we het einde van de beschaving bereikt hadden. Zelfs onze GPS was een paar straten van slag. 😉

Uiteindelijk zijn we er toch geraakt. Een beetje te laat, maar wie maalt daarom. Het was voor de rest best gezellig. Mijn vriend en ik kenden buiten de feestvarkens zelf bijna niemand op het feestje. Gelukkig had ik bij het binnenkomen mijn oog laten vallen op een meisje dat er nogal sympathiek uitzag en die bij nadere kennismaking ook rechten deed (niet zo verwonderlijk, want het meisje-feestvarken is een kersverse juriste). En het klikte meteen. Toen haar vriend ook nog eens een IT-consultant bleek te zijn, hadden we meteen stof genoeg om over te babbelen.

Ik moet wel zeggen dat mijn vriend en ik ongeveer de oudste aanwezigen waren (de moeder en de vader van de gastvrouw even niet meegeteld). Niet dat ik mij daaraan stoor, want ik ben nog jong van geest. 😉 Maar het moet gezegd: de afstudeerfeestjes in mijn tijd gingen er toch iets ruiger aan toe. 😉 De jeugd van tegenwoordig is een beetje braafjes geworden. 😉

Anyway, we waren niet van plan om superlang te blijven, want ik was erg moe en aangezien ik bob was, wilde ik niet het risico lopen om achter het stuur in slaap te vallen. Je doet toch een klein anderhalf uur over de afstand Zwevegem-Leuven en ‘s nachts rijden is op zich al vermoeiend. Bleek dat we uiteindelijk nog als één van de laatsten zijn vertrokken. Jaja, ‘t is niet meer wat het geweest is. 😉

Helaas werd ik midden in de nacht wakker met een maag die helemaal overhoop lag. Blijkbaar is één van de hapjes niet goed gevallen. Toen ik mij op onaangename wijze van het niet-goed-gevallen-hapje ontdaan had, ben ik nog even opgebleven om mijn van streek zijnde ingewanden wat tot rust te laten komen. Gelukkig ben ik daarna vrij snel opnieuw in slaap gevallen en deze middag toen ik wakker werd, voelde ik mij niet meer misselijk. Dus het leed is alweer geleden.

Moraal van het verhaal. Euh, er is er geen. :-)

Gevaarlijk creatief


Of hoe de juridische departementen van sommige bedrijven blijkbaar niet genoeg werk om handen hebben. Je zou toch denken dat de site van die kerel (jay! roze haar! I love it!) alleen maar goeie publiciteit kan opleveren? Of geldt ook hier het aloude adagio “There’s no such thing as bad publicity”?

(Ik weet het, dit nieuws is al op slashdot geweest, maar ik vond het markant genoeg om het hier nog eens te herhalen.)

Roze haar! Jay!

Outdoor sports

Voor de liefhebbers. 😉

Nederlandse naturisten eisen aparte seksstranden

De Naturistenfederatie Nederland (NFN) wil dat de overheid aparte stranden aanwijst waar mensen in het openbaar seks kunnen hebben. De organisatie vindt dat openbare seks niet thuishoort op reguliere naaktstranden. ,,De politie verwart reguliere naaktloperij vaak met seksuele bijeenkomsten. Dan sturen agenten recreërende nudisten en naturisten weg en soms krijgen ze zelfs een boete. Ook sluiten gemeenten naaktstranden om seks tegen te gaan en dat is onterecht”, zegt een NFN-woordvoerder. ,,Openbare seks heeft niets te maken met naturisme.” De organisatie pleit er ook voor dat naturisten zelf de politie bellen als ze zien dat mensen in het openbaar de liefde met elkaar bedrijven.

Over weerwolven en vampieren

Bleh. Vandaag heb ik een echte baaldag. Zo gaat dat, he. ‘s Avonds grote Jan, ‘s morgens kleine man… euh… vrouw. Verdorie dat rijmt niet. Eens denken. Een alternatief: ‘s avonds grote vrouw, ‘s ochtends vroeg berouw. Mmm, will do.

Anyway. ‘t Was dus plezant gisteren op de tweemaandelijkse spelletjesavond van ons vriendenkliekje (we waren met elf, deze keer). Het eerste spelletje dat we gespeeld hebben, werd echter maar met gematigd enthousiasme onthaald. Iets pokerachtigs waarbij iedereen een eigen chapeau en setje gekleurde dobbelstenen kreeg en waarbij je “Tartufo” of “Haribo” of zoiets moest roepen als je dacht dat je voorganger blufte. Te veel kansberekening, te weinig plezier. En ik was niet de enige die er zo over dacht. Ik ga niet proberen de spelregels hier uit de doeken te doen, want dat zou ons te ver leiden, maar het was dus een spel van Zuidamerikaanse oorsprong en ‘t was zo boeiend dat ik de naam al helemaal vergeten ben. 😉

Gelukkig hadden mijn vriend en ik ons spelletje weerwolven meegenomen. De wijn vloeide even rijkelijk als het bloed van de onschuldige burgers (aan stukken gescheurd door een weerwolf of gelyncht door hun medeburgers, er vielen doden aan de lopende band). Een spelletje weerwolven is altijd goed voor verhitte discussies. Jammer genoeg is er tijdens mijn beurt als spelleider een glas gesneuveld onder mijn enthousiasme. Maar ja, waar gehakt wordt, vallen spaanders. Collateral damage, zullen we maar zeggen.

Helaas lagen we natuurlijk weer veel te laat in ons bed en door al die wijn en al dat moorden waren mijn vriend en ik behoorlijk oververhit geraakt, dus tja… 😉 Vanochtend was het echter uit met de pret. Hoofdpijn en niet veel zin om mij naar het werk te begeven. Vanavond maar op tijd in mijn bedje kruipen.

Big Brother in Leuven!

21 bewakingscamera’s zullen voortaan uw doen en laten op de Leuvense Oude Markt en de Mechelsestraat vastleggen. Be afraid, be very afraid!

Nah, just kidding. Ik vind dit, eerlijk gezegd, best een goed idee. Als de aanwezigheid van camera’s diefstal en vandalisme kan terugdringen, zie ik geen reden om hier tegen te zijn. Op openbare plaatsen gelden nu eenmaal bepaalde spelregels waaraan je je moet houden. En voor mensen die vrezen voor hun privacy: de beelden worden maar zeven dagen bijgehouden en mogen alleen door politie en gerecht gebruikt worden. Bovendien houdt de privacycommissie een oogje in het zeil.

Wildplassers tijdens Marktrock, u weze gewaarschuwd!

Update 14/08/2005: Pietel heeft een mooie collectie foto’s van de Leuvense camera’s op Flickr staan.