“Hoe zou het nog met Sharon zijn?” Antwoord: niet zo geweldig.

De mens ligt al drie maanden in coma en heeft hoogstwaarschijnlijk zware hersenbeschadiging opgelopen. Hoe lang gaan ze zijn leven nog rekken? Ieder mens heeft recht op een waardig levenseinde. Zet die machines af, alstublieft.

Veel te duur. Toen ik daarnet terugkwam van een avondje uit met een kameraad (Wok on Air, d’Entreprise, Mezzanine), viel mijn oog op een zeer mooi kunstwerk van Casper Faassen in Galerie Dessers. Jammer genoeg hing er een nog veel mooier prijskaartje aan dat kunstwerk. Het zou nochtans geweldig goed bij onze nieuwe keuken gepast hebben.

Bleh, ik moet mij dringend eens een rijke suikernonkel aanschaffen

Uit de Standaard:

Het topmanagement van de Vlaamse overheid telt slechts tien procent vrouwen. Om dat aandeel op te trekken, lanceert Vlaams minister voor Bestuurszaken Geert Bourgeois een wervingscampagne die vrouwen moet aanmoedigen om te solliciteren voor een aantal openstaande topfuncties.

Vrouwen aan de top!

Leuven leek vanochtend wel uitgestorven. Op de trein was het ook beduidend rustiger dan normaal. Alleen jammer dat ik vlakbij een moeder met twee kwetterende kinderen zat. Niks zo irritant als onuitgeslapen naar hoge, schelle kinderstemmetjes te moeten luisteren.

Help! Het is alweer zondag. Wat is er met zaterdag gebeurd?

Een reconstructie:
Zaterdagochtend naar de tekenles. Daar ben ik tot half één zoet mee geweest. Dan is mijn vriend mij komen ophalen, omdat het zo hard regende. Zijn we naar de schoenmaker geweest om mijn schoenen binnen te doen waarvan de hakken alweer afgelopen waren. Snel een boterhammetje gegeten, gewinkeld in de Delhaize, pralines gekocht bij chocolaterie Demeestere op de Naamsesteenweg, een reisgids van Madrid gekocht, nog wat fotootjes bewerkt, gedoucht, gesekst, vertrokken naar Sint-Niklaas om te dineren bij vrienden, gelachen, gegeten, nog wat gegeten, te veel gegeten, weer naar huis gereden en gaan slapen.

Dat was het zowat

Voor wie een mooi overzichtje wil van een heleboel grappen en fratsen, slechts één adres: Wikipedia.

Ikzelf heb helemaal niks uitgehaald. Wegens gebrek aan tijd en gebrek aan inspiratie en eigenlijk ook omdat ik een beetje saai ben.

Vandaag in de tekenles:

De verdediging van mijn paper is goed gegaan. De professor vond het zelfs “zeer interessant”! ‘t Was nochtans weer last minute werk. ‘t Is een feit dat ik alleen maar kan presteren onder extreme druk. 😉

Er zaten tussen de presentaties van mijn medestudentjes ook wel een aantal interessante onderwerpen. Een greep uit het aanbod: creative commons, ICANN, auteursrecht en idtv, digitale handtekening, idtv en de bescherming van persoonsgegevens. Allemaal onderwerpen die nauw aansluiten bij mijn interessesfeer. En dan is het niet erg om bijna vier uur aan één stuk naar presentaties te moeten luisteren.

Om te vieren dat mijn presentatie goed gegaan is, zijn we daarna lekker gaan eten (was ongeveer van honger en dorst aan het sterven tijdens de laatste presentaties). En heb ik zwaar gezondigd door een sabayon als dessert te nemen. Tss, niet goed voor de lijn.

Nu dit weekend nog de laatste hand leggen aan wat details en dan kan die paper ingediend worden!

Pffft, het was duidelijk geen goed idee om naar de laatste cursusdienst voor de paasvakantie te gaan. En ik heb nog wel zo’n bloedhekel aan aanschuiven.

Wat er aan de hand is op het Rogierplein in Brussel? Het stikt daar van de brandweerwagens en de kleine ring is voor een deel afgesloten.