Reclame

In het voorwoord van het Erfwoord, het ledenblad van Erfgoed Vlaanderen, werden de resultaten van een bevraging van het ledenbestand van Erfgoed Vlaanderen samengevat. Blijkt dat de meerderheid van hun leden ouder dan vijftig zijn en bovendien overwegend mannelijk (80% leden van het mannelijke geslacht). Jawadde. Ik voelde mij zowaar een vreemde eend in de bijt.

Bij deze dus een oproep naar alle vrouwen en jongeren: wordt lid van erfgoed Vlaanderen! Het kost u amper 25 eurootjes per jaar en ons erfgoed zal er wel bij varen.

Muziek verzacht de zeden

En hoe! Gisteren naar, wat mij betreft, één van de beste concerten van het USO ooit geweest. Ik was vooral zwaar onder de indruk van het muziekstuk Archon dat een zekere meneer Houben speciaal voor het USO gecomponeerd had. Hij had de noten van de toonladder gemapt op de letters van het alfabet om zo tot het leidmotief voor zijn compositie te komen: U-S-O oftewel fa-re-sol. Magnifiek! Lang geleden dat ik nog zo enthousiast geweest ben over een modern stuk.

Alleen de Symfonie nr.2 van Carl Nielsen viel een beetje tegen. Niet dat het slecht gespeeld was, ik denk dat het contrast met de compositie van Houben te groot was. Het melancholische gedeelte vond ik ook een beetje te melig naar mijn smaak en het geheel duurde gewoon te lang. De jazzy compositie van Leonard Bernstein was dan weer wel mijn ding. En tja, iedereen weet dat ik een geweldige fan ben van het instrument “stem” (prachtig bespeeld door Nathalie Denyft), dus die liederen van Strauss waren helemaal spek voor mijn bek.

En er was dan nog een gratis receptie achteraf ook. 😉

Lente!

Eindelijk! Toen ik vanavond terug kwam van de rechtenbib (don’t ask) kreeg ik voor het eerst het gevoel dat de lente in aantocht is. Ik werd er zowaar een beetje vrolijk van. Om dat lentegevoel te vieren ben ik dan maar een woudvruchtenshake gaan halen in de Sapristi/Nom de Jus in de Tiensestraat. (Ik ben een geweldig grote shake/smoothie liefhebber.) Op weg naar huis kwam ik door het stadspark, waar al redelijk veel volk zat te genieten van de laatste zonnestralen van de ondergaande zon. Wat mijn lentegevoel alleen maar verhoogde. Niks leuker dan rollebollen in het groene gras. 😉

Nu nog wat blaadjes aan de bomen en een paar graden exta. Ik ben er klaar voor!

Spontaneïteit

‘t Was lang geleden, maar gisteren zijn mijn vriend en ik, zonder een maand op voorhand een afspraak te maken, met vrienden iets gaan eten. Bijna niet te geloven! Na het werkcollege vroeg mijn vriendin of we geen zin hadden om een hapje te gaan eten. En laat ik nu net die woensdagavond vrijgehouden hebben om de vierhonderd plus foto’s van de trouw dit weekend (waar ik nog steeds geen verslagje van gemaakt heb, ik weet het) te bewerken.

Niet veel foto’s bewerkt, maar wel lekker gegeten, fijn gepraat en goed gelachen. Lang leve de spontaneïteit!

Tijd

Is een schaars goed hier ten huize yab. Ik hol maar van de ene afspraak naar de andere, tussendoor schrijf ik wat papers en verslagen over rechtbankbezoeken, probeer ik er wat Italiaans in te proppen en nog een voorbereiding voor een werkcollege te maken. Verder moeten we ook wat knopen doorhakken over ons badkamermeubilair, want tja we willen toch weer net wat anders dan wat standaard aangeboden wordt, zeker? Ik heb zelfs nog geen tijd gehad om een verslagje van het voorbije weekend te typen en dat was toch echt wel de moeite waard om verslagen (hihi) te worden.

Now, off to bed, morgen maar wat vroeger opstaan dan.