Yep, het is er dan toch van gekomen. Ik heb hem zien vallen van de Empire State Building. En daarna was hij helemaal dood.

En wat vond ik van de film? Wel, in hetzelfde bedje ziek als RoTK: te lang en met een slot waar geen einde aan schijnt te komen. Valt ie of valt ie niet? Ik heb er verdorie hoogtevrees van gekregen. En een plaatsvervangende longontsteking. In het putje van de winter in je negligé rondlopen, dat kan niet gezond zijn. En mijn vriend gaat vannacht zeker nachtmerries hebben van vieze insecten die over zijn lijf krioelen. 😉

Verder vond ik dat de CG toch wel heel erg in het oog sprongen. Ik zat duidelijk niet genoeg in het verhaal om daarover te kunnen stappen. Of misschien ben ik gewoon een nerd, dat kan ook zijn. 😉 De aap zelf vond ik wel heel goed gedaan. Je leeft meer mee met het beest dan met de rest van de doorboorde, verpletterde, verdronken,… mensjes in de film. En da’s natuurlijk net de bedoeling.

Je krijgt alleszins waar voor je geld. Jurassic Parc, Titanic (dat slot! Leonardo is een tweede keer verdronken), Arachnophobia en Lord of the Rings all in one. Peter Jackson zal het verdorie moeilijk hebben om een nog spectaculairder scenario te vinden.

Ach, ik heb mij geamuseerd en dat is in stressvolle tijden als deze natuurlijk het belangrijkste. Tijdens een paar achtervolgingsscènes heb ik ook keihard moeten lachen, alleen weet ik niet of dat de bedoeling was. Maar een film die mij doet lachen, die moet wel de moeite zijn. Alleen blijf ik erbij: drie uur Kong is van het goeie te veel.

Bye bye, Vlaams frequentieplan. Lang leve de illegaliteit!

Lees ook het artikel op lvb.net.

En verlies daarbij uw leven. Maar niet getreurd, wie tijdens de hadj sterft, gaat rechtstreeks naar de hemel.

Op vraag van B.V.L.G. en omdat alles plezanter is dan blokken:

Is duidelijk voorstander van een wel érg nauwe samenwerking met zijn Waalse collega’s. Altijd al gedacht dat onze Rik een snoeper was. 😉

Is saaaaaaaaaaaai. Een mens zou voor minder nooit willen trouwen, kinderen krijgen of sterven. 😉

Gisteren naar jaarlijkse traditie Driekoningen gevierd bij vrienden van ons (ok, ik geef toe, dat is niet echt blokken, maar hey, tradities moeten in ere gehouden worden). Het was een heel speciale editie van het Driekoningenfeestje. Voor de tiende keer al zaten we samen rond de tafel om eerst spaghetti en daarna driekoningentaart te verorberen. Het was ook de eerste keer dat we feestten in het splinternieuwe zelfgebouwde huis van onze gastheer en gastvrouw. En het was de eerste keer dat er zoveel baby’s en peuters bij het feest aanwezig waren (drie om precies te zijn). Vorig jaar zaten we nog met een recordaantal zwangere vrouwen. Tja, zo gaat dat in het leven. 😉

En om het feest helemaal compleet te maken, vond ik de boon (allez, een boon in de vorm van een christusbeeldje) in de taart en mocht ik mij Koning (ah ja, want Koninginnen stonden er niet aan het kribje van Jezus, he) van de avond noemen. En al zeg ik het zelf, het was toch wel gepast dat deze eer mij te beurt viel. Op het allereerste feestje had ik ook de boon en bovendien was ik de enige (naast de gastheer en gastvrouw, natuurlijk) van de aanwezigen die elke editie heeft bijgewoond.

Alleen spijtig dat ons team verloren heeft bij het Carcassonne spelen. Dat komt ervan als je maar straten blijft trekken…

Doe de test!

Via ZDNet.be.

Of dat beweren de mensen achter Previewseek toch. Toegegeven, het idee is niet slecht, maar als ik een klein testje doe en de resultaten van een zoektocht naar mijn naam en die van mijn vriend vergelijk met de resultaten die Google oplevert, dan moet gezegd worden dat die van Google een pak beter zijn. Previewseek slaagt er in mijn geval zelfs in de meest relevante pagina niet te vinden. En dan mag een zoekmachine er nog zo mooi uitzien, met de resultaten opgedeeld in handige categorieën en zo. Als de resultaten zelf crap zijn, hebben ze een probleem. Nuja, ze zitten nog maar in beta, dus er is nog ruimte voor verbetering.

Via de Standaard weblog.

De eerste werkweek van 2006 zit er weer op. En het was een werkweek in slow motion. Om het nieuwe jaar op gepaste wijze in te zetten, zijn we maandag begonnen met een receptie, gevolgd door een uitgebreid etentje met de ganse dienst. Woensdagvoormiddag ben ik samen met wat collega’s naar de begrafenis van de moeder van onze secretaresse geweest. Een goeie secretaresse is goud waard, dus vond ik het belangrijk haar mijn steun te betuigen door naar de begrafenis te gaan.

En de rest van de week was iedereen duidelijk nog het overdadige eten van de feestdagen aan het verteren. Veel mensen die nog verlof hadden of ‘s middags een lange middagpauze namen om te gaan kijken of er geen koopjes vielen te doen in de solden. Alles op het gemakske.

Alleen vandaag scheen iedereen plots wakker geschoten te zijn en landde er toch wat werk op mijn bureau. Natuurlijk net op een vrijdag. Oh well. Volgende week kan ik wat recuperen van deze zware eerste werkweek, want dan zit ik een weekje thuis met blokverlof (hum).