Gisteren zijn we hem dus gaan zien.

Veel pief poef pang, veel ontploffingen, veel spectaculaire stunts, veel Tom Cruise, te weinig Jonathan Rhys-Meyers. Je moet natuurlijk niet al te kritisch zijn en je ongeloof bij het zien van al dat stuntwerk achterwege laten, want anders zit je je toch maar te ergeren. Bovendien weet je natuurlijk dat het allemaal goed zal aflopen, want niemand krijgt Tom Cruise eronder (zelfs de roddelpers niet).

Gelukkig volgen de actiescènes zo snel na mekaar dat je de hele film in één adrenalinerush kan uitzitten. Onderhoudend en ontspannend. ‘k Wist alleen niet dat Tom Cruise de nieuwe Messias was…

Vandaag zijn mijn vriend en ik voor de tweede keer dit jaar gaan zwemmen. En daar ben ik best trots op. ‘t Is niet altijd gemakkelijk om een vrij moment te vinden in ons beider drukke agenda’s en zeg nu zelf, op zondagochtend liggen jullie toch ook toch liever in bed? Maar vandaag hebben we karakter getoond. We zijn redelijk vroeg opgestaan om ongeveer een kilometertje te zwemmen. En als kers op de taart hebben we onze unfinished business van de vorige keer afgemaakt in het kleedhokje. ]:-)

Hoera! Nu moet ik eerlijk bekennen, dat ik het songfestival maar met een half oog gevolgd heb. Geen tv, dus ook geen mogelijkheid om het festival live te bekijken. Maar ‘k was uit nieuwsgierigheid wel al eens naar de site van Lordi gaan kijken. Orks en monsters hebben altijd al op mijn sympathie kunnen rekenen en kijk, het liedje stond mij zelfs aan.

Meer monsters op Eurosong!

Ik háát het slechte weer.
Ik háát gipsen.
Ik háát werkjes maken.

Ik heb dringend een ontspannend filmpje en goeie sex nodig om mijn humeur wat op te krikken.

Moest het niet zo triest zijn, ik zou ermee lachen. We zijn alweer een nieuw hoofdstuk aan het breien aan de never ending story van het Project From Hell.

‘t Is alleszins stof genoeg om enkele zeer goeie Dilbert comics over te maken.

Jawadde, deze ochtend bijna weggeblazen. Brrr, het lijkt wel herfst.

Gelukkig heb ik net nieuws gekregen dat mij van binnen een beetje warmer heeft gemaakt. Ik krijg dit jaar een bonus op mijn werk. Da’s zeker voor betoonde moed en opofferingsvermogen in het project from hell. 😉

Daarstraks zijn we (voor de verandering) iets gaan eten op een terrasje op de Grote Markt. ‘k Moet ervan profiteren nu het nog geen examens zijn, he. 😉 Garnaalkroketten eten met uitzicht op het mooiste stadhuis van België, er zijn minder aangename manieren op de avond door te brengen.

Met een drankje bij de hand zaten we te wachten tot het negen uur werd, want dan zou het stadhuis in kleur te bewonderen zijn. Nog niet in al zijn glorie, maar toch al een fijn voorsmaakje om de mensen warm te maken voor Leuven in scène. Jammer genoeg was het helemaal nog niet donker om negen uur en om half tien ook nog niet, dus veel viel er niet te zien. Gelukkig zorgden de mannen van de Groendienst met hun hoogtewerker voor wat afleiding, want we stonden daar met ons tweetjes een beetje te bibberen in de avondkilte.

Bij gebrek aan spektaculaire lichteffecten op het stadhuis, heb ik dan maar een paar fotootjes van de mannen van de Groendienst getrokken. Die waren duidelijk in hun nopjes met al de aandacht die ze kregen. En toen werd het echt te koud en zijn we maar afgedropen. Morgen beter.

Uit de Standaard:

De huig-r maakt opgang in Vlaanderen ten koste van van de tongpunt-r. De huig-r, die ook wel bekend staat als de ‘Franse r’, neemt vooral toe in steden. Bovendien gebruiken jongeren haar vaker dan ouderen. Dat blijkt uit een doctoraatsonderzoek naar de opkomst en evolutie van de huig-r in Vlaanderen.

Moh! Geef mij maar een prrrachtig rrrollende tongpunt-rrr. Neen, aan de opmars van de huig-r!

Voilà. Hier heb ik niets meer aan toe te voegen.

Ondertekenen die handel!

Gisteren mij een beetje te hard geamuseerd, vandaag moet ik daar de gevolgen van dragen.

Na het laatste werkcollege van het academiejaar(hoera!) zijn mijn vriend en ik iets gaan eten met een vriendin op een terrasje op de Oude Markt. ‘t Was supergezellig. Fijn gebabbeld, lekker gegeten. Alleen heb ik mij mijn menukeuze een beetje beklaagd. Ik had een salade met scampi, gamba’s en meer van dat gespuis met een vervelend jasje, waardoor ik na de maaltijd er beslist niet meer zo proper uit zag. Oh well. 😉

Het eten had wat langer geduurd dan gepland, dus daarna in zeven haasten naar ons flatje, andere schoenen aangedaan, rugzak ter plekke achtergelaten en hup naar de OutofOffice-party in het Musicafé waar we afgesproken hadden met vrienden. Mij beestig goed geamuseerd. Goed gedanst, geschreeuwd om boven de muziek uit te komen, oude bekenden tegen het lijf gelopen en een beetje te veel gedronken.

En nu heb ik hoofdpijn en wil per sé iedereen met mij vergaderen vandaag. Bleh.