Italië verslaat Duitsland in de halve finale. Dat wil zeggen: toeterende wagens in de Leuvense straten en geen pannenkoek.

Wel, nu die vervelende formaliteiten even uit mijn gezichtsveld zijn verdwenen, wordt het hoog tijd om eens wat dingen van mijn todo-lijstje te schrappen.

Laat ik maar eens beginnen met die gigantische foto-achterstand weg te werken. Ik ben er nog steeds niet in geslaagd alle foto’s van Madrid te bewerken en van commentaar te voorzien. D’r komen altijd andere reeksen tussen, zoals nu de foto’s van het trouwfeest dit weekend. En aangezien ik weet dat het versgehuwde koppel een beetje zit te wachten op die foto’s, zullen de foto’s van Madrid nog even moeten wachten. (Gelukkig niet zo lang als die blogje nog zal moeten wachten op een nieuwe layout…)

De examens zitten er weer op. Spijtig dat ik niet veel tijd heb om op adem te komen, want ik moet bijna direct beginnen schrijven aan een paper. Nuja, ik heb de komende dagen veel leuke dingen gepland en de weekends van juli zien er veelbelovend uit. Dus gelegenheid genoeg om mij wat te ontspannen (wel met een zeurderig stemmetje op de achtergrond dat mij er beslist op tijd en stond aan zal herinneren dat er nog gewerkt moet worden voor tweede zit, maar dat negeren we dan maar…)

En nu ga ik iets lekkers eten op een terrasje en dan mijn hoofd nog eens binnensteken op het thuisfront. Dat ze daar weten dat ik het overleefd heb.

Hoewel je mij met de beste wil van de wereld geen festivalliefhebber kan noemen, draag ik toch graag mijn steentje bij aan dit fijne initiatief.

Zijn slecht voor de blokconcentratie. Zaterdagmiddag naar de huwelijksmis geweest, die ik moeilijk kon brossen, want bruid en bruidegom hadden mij gevraagd een stukje voor te lezen in de kerk. En tja, dan nog wat blijven babbelen na de mis, je weet hoe dat gaat.

En ‘s avonds natuurlijk naar het huwelijksfeest, want ik laat mij door zo’n beetje examens toch niet het plezier van een huwelijksfeest ontnemen, zeker? Lekker eten, goed gezelschap, veel fotootjes genomen, veel gepraat en oeps, dan is het opeens half twee ‘s nachts, terwijl we ons toch echt wel voorgenomen hadden om op tijd door te gaan. Veel te laat in bed zaterdagnacht. En dus zondag allesbehalve in topvorm om het geplande aantal pagina’s erdoor te draaien. Waardoor ik nu in tijdsnood zit.

‘t Is goed dat het het laatste examen is. Mijn wit vel zou graag eens een beetje zon te zien krijgen.

In Jan Ulrich. Voor wie ik, ondanks zijn ups en downs, altijd ben blijven supporteren en waarvan ik dacht dat hij dit jaar een serieuze kans maakte om eindelijk nog eens de Tour te winnen. Blijkt hij toch wel geen ordinaire dopingzondaar te zijn, net als de rest.

‘k Had het natuurlijk kunnen weten, d’r rijden tegenwoordig niet meer veel dopingvrije wielrenners rond in het peloton. Spijtig dat een mooie sport op zo’n manier de das om gedaan wordt.

En daarmee is mijn kans op een pronostiekpannenkoek in het water gevallen. Maar ‘k ga stiekem een nieuwe pronostiek indienen, wie weet ziet mejuffrouw Joke dat wel door de vingers. 😉

Bij de Villa Tempo op de Oude Markt hebben ze beestig slechte margarita. Geen idee wat ze erin kappen, maar alvast niet de normale ingrediënten. Ik heb dit zelf aan den lijven mogen ondervinden gisterenavond op het doctoraatsfeestje van een vriendin. Wat je er ook drinkt, laat de margarita aan je voorbij gaan.

Dju, vandaag heb ik door gewoon lompweg op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn een geweldige kans gemist om een minister zijn handje te schudden. Tot zover mijn netwerkpogingen…

Bestaat er een betere manier om de week af te sluiten dan met (nog maar eens) een receptie? ‘t Gaat een plezante boel worden. Onze vroegere grote baas gaat met pensioen. Veel volk, veel hoge piefen, veel speeches, veel drank, veel hapjes en een bende zatte collega’s. 😉 ‘k Heb er zin in! Alhoewel ik me maar wat zal inhouden op drankgebied, want ik moet vanavond nog studeren.