Gisteren was het dan eindelijk zover: de lang verwachte reünie met mijn collega-ingenieurs! Ik was al een jaar op voorhand begonnen met de planning en het prikken van een datum, omdat ik wilde proberen zoveel mogelijk mensen uit mijn jaar terug te zien. En dat lukte wonderwel. In totaal waren er 29 volwassenen (mede-studenten en partners) en 23 kinderen ingeschreven. De leeftijden van de kinderen variëerden tussen de nul en zeven jaar. Ja, mijn collega studenten hebben druk aan gezinsuitbreiding gedaan de laatste jaren. Eén mede-studente en haar gezin konden niet komen omdat ze door haar zwangerschap moest platliggen, een andere mede-student was net op het tijdstip van de reünie met zijn gezin met vakantie in het buitenland en een derde medestudente woont ondertussen in Canada en zag het begrijpelijk niet echt zitten om over te komen.

Als locatie had ik brasserie Sint-Jean gekozen, gelegen bij de Zoete Waters in Oud-Heverlee, waar we een apart zaaltje op het eerste verdiep voor onze groep ter beschikking hadden. Omdat er zoveel kleine kindjes aanwezig zouden zijn op de reünie, koos ik voor een brunchformule. We startten om 12.00u stipt met een aperitiefje en langzaamaan drupten alle gasten binnen. Last minute hadden we twee afzeggingen door zieke kindjes, spijtig genoeg was ons petekindje één van de twee zieke kindjes. Heel erg jammer want we hadden onze pittige tante graag voorgesteld aan iedereen.

Verder was het werkelijk een perfecte namiddag. Lekker eten, vriendelijke bediening, veel gespreksstof, aangenaam herfstweertje. De namiddag vloog voorbij. De kindjes amuseerden zich rot op de schommels, de trampoline en de andere speeltuigen en kwamen geweldig goed overeen. Ik kan niet anders dan vaststellen dat mijn mede-studentjes allemaal goed terecht gekomen zijn. Interessante jobs, leuke gezinnen. Alleen jammer dat het niet gelukt is een groepsfoto te maken. Een uitdaging voor de volgende reünie!

En ik hield er een prachtig boeketje en een fles champagne aan over. De voordelen van het organisatrice zijn.