Gisteren zijn mijn vriend en ik naar een verrassingsverjaardagsfeestje (dat geen verrassing meer was) geweest. ‘k Had er eerlijk gezegd niet zoveel zin in. Ik was heel erg moe en had er een behoorlijk stresserende week op zitten. Maar mezelf toch maar bijeengeschraapt en naar het feest vertrokken.

Het feestvarken van dienst werd dertig, een mijlpaal die de nodige luister werd bijgezet door filmpjes uit zijn jeugd en een powerpoint presentatie ineengeknutseld door duidelijk heel erg trotse ouders. Zijn ouders hadden werkelijk alles bijgehouden: zijn eerste gedichtje, certifaten, inschrijvingsbewijzen, briefjes,… Heel erg leuk om daar zoveel jaren later mee geconfronteerd te worden.

Ondanks mij zware hoofd van de vermoeidheid is het toch een fijne avond geworden. Gezellig gebabbeld en eindelijk de nieuwe vriendin van de jarige te zien gekregen. Als je geen al te hoge verwachtingen hebt, kan zo’n feestje alleen maar meevallen.