Gisteren ben ik samen met mijn vriend naar een oriëntaals geïnspireerd personeelsfeest geweest (alwaar ik de grote fout heb gemaakt mijn overhoop liggend maag- en darmstelsel aan het oriëntaalse voedsel bloot te stellen, maar dat is iets voor een intieme love-story tussen mij en het toilet).

Anyway, het was een fijn feestje. We waren er naartoe gegaan in de overtuiging dat we helemaal niemand zouden kennen. Maar tja, men zegt niet voor niets dat het een kleine wereld is, dus kwam ik een ex-studiegenootje tegen en mijn vriend een ex-collega (een verschrikkelijk saaie vent waar we voor de rest van de avond niet meer vanaf geraakt zijn). Gelukkig zat ik aan tafel langs een vlotte Hollands (ah, ik moet zeggen Brabantse van onder de Moerdijk) en klikte het meteen. Want als ik de hele avond naar die saaie vent had moeten luisteren, dan had ik het beslist niet overleefd.

Ik heb ook nog een mooi souvenir aan het feest overgehouden: twee henna-tattoo’s, eentje op de rug van mijn hand en de andere op mijn schouder. Aanschouw de tattoo op mijn hand:

(Toch even vermelden dat die rare deuken in mijn middelvinger en ringvinger afkomstig zijn van mijn ringen, die ik eigenlijk nooit afdoe. Voordat jullie denken dat ik gruwelijk misvormd ben of zo.)