Gisteren naar het verjaardagsfeestje van een goeie vriendin geweest. Deze vriendin, verblijft ondertussen al iets meer dan anderhalf jaar in Italië, om aldaar veel geld te verdienen bij de Europese Commissie. Zo’n afstand is natuurlijk niet echt bevordelijk voor het onderhouden van de vriendschapsbanden. Gelukkig zakt ze af en toe nog eens af naar het Belgische en bestaan er talloze moderne communicatiemiddelen om het contact te onderhouden (irc, skype, instant messaging,…) /me loves the Internet!

Het feestje zelf was ok, maar ook niet meer dan dat. Niet zoveel volk, er werd niet uitbundig gedanst of in de drank gevlogen en om één uur begon de Grote Leegloop al. Neen, het was eerder een gezellig bijpraat-feestje. Niet dat ik iets tegen gezellig bijpraten heb, natuurlijk, maar het feestbeest in mij zit al een tijdje op haar honger.

Toch nog een valse noot: de bitcherige vriendin van een kameraad maakte haar naam van überbitch weer maar eens waar. Hoe iemand met zo’n mens kan samenleven, het blijft mij een raadsel.