Met februari bijna in de achteruitkijkspiegel is dit het ideale moment om even terug te blikken op mijn eerste twee maanden in de nieuwe job.

Mijn eerste indruk geldt nog steeds. Het werktempo vertoont momenteel nog geen spoor van vertraging. Met een gemiddelde van vier vergaderingen per dag, begint mijn effectieve werkdag meestal pas rond 17u, na de laatste vergadering. Ik heb niemand waarvoor ik op tijd moet thuis zijn, dus ik blijf laat op het werk. Zodat ik ten minste de twee uurtjes die ik voor het slapen gaan doorbreng in mijn studio in Borgerhout, kan doen wat ik wil. Ik heb al meermaals in het weekend gewerkt of toch stiekem ‘s avonds, omdat ik per sé iets wou afwerken die dag.

En het is vreemd, maar het lijkt wel alsof ik overloop van de energie. Alsof ik nu meer gedaan krijg op een paar uur dan op al die ledige dagen in Genève samen. Al moet ik toegeven dat de lange werkdagen niet bevorderlijk zijn voor het uitoefenen van hobby’s. Maar om de één of andere reden vind ik het niet zo erg dat al mijn hobby’s momenteel op pauze staan, want ik heb met mezelf afgesproken dat ik minstens tot juni alles op alles ga zetten in mijn nieuwe job. Kwestie van me achteraf geen verwijten te moeten maken dat ik er niet voor de volle honderd procent voor gegaan ben.

Vanaf juli zou ik voldoende ingewerkt moeten zijn en mag mijn leven wel weer een beetje normaliseren. Misschien kan ik dan zelfs eens op vakantie gaan of zo. 😉