Na het evenement in Gent reden mijn vriend en ik terug naar Leuven om ons kleine valiesje in te ruilen voor twee grotere. Snel al onze spullen bijeen gepakt en naar het station van Leuven om vervolgens de trein naar Diegem te nemen. De deuren van de trein waren net dichtgegaan toen ik mij realiseerde dat ik vergeten was mijn nylonkousen in de valies te steken. En ’t is niet dat het in Brno blotebenenweer zou zijn. Stom, dat zouden we moeten remediëren op de luchthaven.

Na een verder incidentloze treinrit stapten we af in Diegem en bijna rechtstreeks ons hotel NH Brussels Airport binnen. We hadden ervoor gekozen in Diegem te overnachten omdat onze vlucht ’s ochtends om 6.25u vertrok en we het te nipt vonden om vanuit Leuven de eerste trein naar Zaventem te nemen. Ons hotel bood een gratis shuttledienst naar de luchthaven aan, zodat we mooi op tijd daar zouden zijn.

We gingen nog iets drinken in de bar (een lekker tomatensoepje voor mij) en kropen vervolgens onder de wol, want de wekker stond om 4.15u. Vroeg opstaan is niet bepaald mijn ding, maar ik slaagde er ‘s ochtends vroeg toch min of meer in mijn ogen open te krijgen. We waren zelfs ruim op tijd klaar om de eerste shuttle naar de luchthaven te nemen. Het ontbijtbuffet moesten we helaas missen, maar NH Hotel had wel chocoladebroodjes, water en fruitsap voorzien voor vroege vogels. Een fijne geste.

We waren mooi op tijd in Zaventem luchthaven, geraakten vlotjes door security en onze eerste vlucht van de dag verliep probleemloos. Op de luchthaven van München was onze eerste missie op zoek te gaan naar een winkel die nylon kousen verkocht. Uiteindelijk vonden we na wat rondvragen een Wolford alwaar ik twee paar kousen kocht aan 29 euro per stuk. Ietsje duurder dan de kousen die ik normaal bij de HEMA koop. Laat ons hopen dat ze lang meegaan!

Na onze geslaagde kousenmissie bestelden we een ontbijt met scrambled eggs en zalm. Op een chocoladebroodje alleen kan een mens niet overleven, nietwaar? Tijdens het wachten aan de gate beantwoordde ik nog wat mails van het werk. Qua timing kwam dit tripje niet zo goed uit, wegens drukke periode op het werk, maar goed, niets aan te doen.

De vlucht van München naar Brno verliep eveneens vlot. Het contrast tussen de gigantische luchthaven van München en het mini-luchthaventje van Brno kon amper groter zijn. Nadat we onze valiezen van de transportband gehaald hadden, deed het luchthavenpersoneel zelfs de deur van het gebouw achter ons op slot. We namen een taxi naar het Avanti hotel, dropten onze valiezen op de kamer, kochten aan het onthaal kaartjes voor de tram en trokken richting het historische stadscentrum van Brno.

Nu vragen jullie je ondertussen wellicht af hoe we er in godsnaam bij kwamen om naar Brno te trekken. Deze Tsjechische stad is niet meteen een drukke toeristische trekpleister. De meeste mensen die ik vertelde dat we naar Brno gingen, hadden zelfs nog nooit van deze stad gehoord. De voornaamste reden van ons bezoek was DevConf, de conferentie die mijn vriend zou bijwonen. Omdat we allebei nogal nieuwsgierig waren naar Brno en ik, zoals jullie weten, een zwak heb voor Oost-Europese steden hadden we er nog een paar dagen aan bijgeplakt.

Een tramritje van tien minuten bracht ons naar het historische centrum. Her en der had ik gelezen dat Brno geen mooie stad zou zijn, maar onze eerste indruk was helemaal anders. Mooie historische gebouwen, propere straten en een aangename vibe. Ondertussen was het al 13u gepasseerd, tijd om op zoek te gaan naar een snack voor het middagmaal.

Op voorhand hadden we wat research gedaan naar goeie restaurants in Brno en de prijzen van de toprestaurants bleken heel goed mee te vallen in vergelijking met de prijzen in België. Ik had meteen voor de twee eerste dagen van ons bezoek gereserveerd in de restaurants die het hoogst aangeschreven stonden op tripadvisor. Voor het middagmaal zochten we dus een snelle, niet te zware snack. En zo belandden we in wat wellicht de enige Falafel bar van Brno geweest moet zijn. We werden supervriendelijk onthaald. De uitbater was erg verbaasd dat we helemaal uit België naar Brno kwamen en dan nog eens in zijn bar beland waren. Nochtans was zijn falafel heerlijk! Liefhebbers van falafel, allen daarheen!

Na dit zeer geslaagde middagmaal stapten we in de richting van de kathedraal. Het was niet bepaald moeilijk om ons te oriënteren, want de kathedraal lag op een heuvel en de twee neogotische spitsen staken overal bovenuit. We liepen eerst helemaal rond het bouwwerk tot we ergens een zijdeur opmerkten. Voor nog geen 3 euro kochten we een toegangskaartje voor de schatkamer met enkele mooie liturgische voorwerpen en de beklimming van de toren. Veel plaats was er niet op de kleine balkons, maar het uitzicht op Brno was de moeite. Vanuit de toren hadden we ook een goed zicht op Špilberk Castle, nog op ons todolijstje voor de komende dagen.

Na de beklimming van de toren begon de vermoeidheid de overhand te krijgen. We wilden nog een kort bezoekje brengen aan de mummies in de crypte van het Kapucijnenklooster, maar dat bleek maar mogelijk te zijn tot 16u. Het was nog geen tijd voor het avondmaal, maar 17u vonden wij een aanvaardbaar tijdstip om aan het aperitieven te slaan. Het was ons tijdens onze wandeling al opgevallen dat Brno veel gezellige koffiehuizen en wijnbars heeft. Reden te meer om er eentje binnen te stappen en een lokale wijn te proberen.

We kwamen terecht in Café Pilat, een gezellige zaak gedecoreerd met vogeltjes en voorzien van vogelzang als achtergrondmuziek. Heel gezellig en ook hier weer viel het op hoe vriendelijk de mensen waren en hoe goed hun Engels was. We bestelden een groot glas rode wijn Modrý Portugal 2015 (ja, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is dit een Tsjechische wijn), waarmee we wel even zoet waren. Omdat we de vermoeidheid niet te veel kans wilden geven, besloten we een beetje vroeger dan het uur waarop we gereserveerd hadden naar restaurant Borgo Agnese te gaan.

Tot onze grote verbazing werden we in restaurant Borgo Agnese in het Nederlands ontvangen. Bleek dat onze ober een tijdje in Nederland gewerkt had. Bijzonder onverwacht, maar wel erg leuk om in een restaurant in Tsjechië in het Nederlands bediend te worden. We waren in een overmoedige bui en besloten voor het degustatiemenu SLOW FOOD te gaan: tien gangen met aangepaste wijnen.

Dit aten wij:

• Vitello Tonato By Borgo
• Salted Duck Breast, Sea Buckthorn Gel, Cantaloupe And Balsamic Vinegar
• Creamy Corn Soup, Crayfish, Lemon Grass And Quinoa
• Black Tortellini With Seafood, Saffron Cream
• Grilled Foie Gras, Miso, Orange And Sweet Potatoes
• Veal Sweetbreads, White Carrot Puree, Blood Sausage, Nuts And Shimeji Mushrooms
• Raspberry Sorbet
• Perch Fillet, Choler And Garlic Chips
• Ossobuco Ravioli With Wild Boar, Jerusalem Artichokes, Plum Wine And Serrano Ham
• Blackberry Cheesecake

Tot bij de achtste gang ging alles vlotjes binnen, maar na de gang met baars voelden we dat ons verzadigingspunt in zicht kwam. We waren ondertussen al flink tipsy door al die wijn en het gebrek aan slaap maakte dat de wijn nog sneller naar ons hoofd steeg. Gelukkig hadden we nog maar twee gangen te gaan en was het dessert heel klein. Ik moet eraan toevoegen dat het eten overheerlijk was. Elke gang was een kunstwerkje op zich en het restaurant zelf was zeer mooi en gezellig ingericht. Het viel ons wel op dat er opvallend veel buitenlanders aan de tafels rondom ons zaten te dineren. Waarschijnlijk ook allemaal op voorhand tripadvisor geconsulteerd. 😉

Na de bijzonder uitstekende maaltijd haalde ik mijn credit card boven om af te rekenen. Volgens de online research van mijn vriend was het de gewoonte in Tsjechië om fooi te geven. Ik was echter nog niet helemaal gewoon aan het Tsjechische geld (en had misschien ook een ietsie pietsie te veel wijn gedronken) en in plaats van tien procent fooi te geven, typte ik een nul te weinig en werd het een miezerige één procent. Schandelijk. Helaas hadden we geen kleine briefjes om onze vergissing recht te zetten. En onze ober had nog zo zijn best gedaan om elke gang in het Nederlands voor te stellen. We zullen nog eens terug moeten gaan en dan dubbel zo veel fooi achterlaten. 😉

Het restaurant zorgde dat er bij het buitenkomen een taxi op ons stond te wachten en we lieten ons voor de deur van het hotel afzetten. Volledig uitgeteld door drank en vermoeidheid vielen we op ons bed neer.

Een geslaagde eerste dag in Brno!