Een mens pikt al eens wat op op de trein. Meestal saaie werkgerelateerde verhalen, maar af en toe echt horrorstories. Deze wilde ik jullie beslist niet onthouden. Het verhaal werd verteld door de grootmoeder.
De grootmoeder krijgt telefoon van haar paniekerige schoondochter met de vraag of zij haar dochtertje Evy (fictieve naam) is gaan ophalen. De grootmoeder weet van niks, dus kan enkel ontkennend antwoorden. De schoondochter legt uit dat haar dochter verdwenen is uit de crèche. Door iemand opgepikt en niemand van de crèche weet door wie. Paniek alom, want stel het je voor, je komt op de crèche je kind oppikken en het kind in kwestie is er niet meer.
Gelukkig kende de horrorstory een happy end. Wat was er namelijk gebeurt? In de buurt van de crèche was er nog een andere crèche, waar een kindje opgevangen werd dat ook Evy heette. De moeder van Evy kon haar echter niet oppikken, omdat ze moest overwerken. Een vriendelijke collega van de overwerkte moeder bood aan haar dochter te gaan ophalen, al had ze de dochter in kwestie nog nooit gezien. De bereidwillige collega vergiste zich echter van crèche (toevallig leken de straatnamen van beide crèches ook nog eens op elkaar) en begaf zich naar de crèche van de andere Evy.
In de crèche geven ze (gelukkig) een kind niet zomaar aan een onbekende mee. Dus de collega legt in de (verkeerde) crèche uit dat ze Evy komt ophalen, omdat de mama van Evy moet overwerken. In de crèche reageren ze verbaast, want de mama van Evy heeft niet doorgegeven dat iemand anders haar dochter komt ophalen. De crèche belt dus naar de mama van hun eigen Evy die uiteraard de collega van de mama van de andere Evy helemaal niet kent. Door een spijtig toeval heeft de mama van Evy geen ontvangst en bereikt het telefoontje haar niet. De collega in kwestie belt dan maar zelf naar de mama van haar Evy en die mama bevestigt telefonisch aan het personeel van de verkeerde crèche dat haar dochter Evy wel degelijk met de collega mee gegeven mag worden.
De collega vertrekt met de foute Evy en even later komt de mama van Evy aan en stelt vast dat haar dochter er niet meer is.
Gelukkig werd de vergissing vrij snel ontdekt. De collega bracht, terwijl de juiste Evy nog altijd in haar eigen crèche wachtte om opgepikt te worden, de foute Evy naar een tante die natuurlijk dadelijk zag dat er hier een persoonsverwisseling in het spel was. Evy werd teruggebracht naar haar crèche en hield waarschijnlijk geen psychische littekens over aan haar kleine avontuurtje en kon aldaar met haar mama herenigd worden. De politie, die ondertussen al verwittigd werd, kon haar zoektocht staken.
De dag nadien voerde de crèche die het kind aan de foute persoon meegaf een vijfcijferige code in per kind. Personen die een kind komen ophalen, moeten voortaan altijd de code geven of ze krijgen het kind niet mee. Over procesverbetering gesproken. 😉
Lijkt mij inderdaad een goed systeem om zo’n vergissingen (of misdaden!) te voorkomen.