Vandaag door een collega gevonden in de kast op het werk: een envelop met daarin de geldelijke bijdragen van alle collega’s aan het geboortecadeautje van het zoontje van collega Q, de collega die ons binnenkort gaat verlaten. Een geboorte die ondertussen al drie maanden geleden is. Helemaal vergeten en blijkbaar ook ontsnapt aan trashday.

Onder het motto: de baby in kwestie heeft nu toch ook nog pampers nodig, zal ik dit niet onaardige bedrag eens snel storten. Beter laat dan nooit.

PS: Laat ons hopen dat dat niet de reden is dat hij van werk is veranderd.