Naast gelachen, werd er ook serieus gediscussieerd in de Japanse les. De juffrouw vindt het boek dat we momenteel in de les gebruiken niet goed en zou graag naar een ander boek overschakelen. Maar veranderen van boek houdt in dat we heel wat achterstallige woordenschat moeten inhalen. Het nieuwe boek bouwt namelijk voort op een eerste deel dat meer en andere woordenschat bevat dan die we tot nu toe gezien hebben. De meeste van de leerlingen waren direct gewonnen voor het idee om Japanese for Busy People in te ruilen voor een ander boek. Japanese for Busy People concentreert zich namelijk op Japans voor op de werkvloer, iets waar wij en onze medecursusten niet direct iets mee zijn.

Maar toen kwam het dilemma: ofwel zouden we volgend jaar dadelijk met deel twee starten en zouden we tijdens de grote vakantie 45 pagina’s vocabulaire moeten inhalen (zot!) ofwel zouden we in het vierde jaar starten met het eerste boek, dat we er dan in een sneltreinvaart zouden doorjagen tijdens het eerste semester. Deze laatste keuze impliceerde dan wel dat we het  eerste semester voor een groot deel aan herhaling zouden besteden. Uiteraard leek optie één mij volledig out of the question. Dat zie je van hier dat ik tijdens mijn grote vakantie Japanse woordjes ga blokken. Zo zot ben ik nu ook weer niet. Gelukkig dacht er een kleine meerderheid van de medestudenten ook zo over. Al waren er dus een stuk of vijf strevers die het echt ende werkelijk zagen zitten om 45 pagina’s vocabulaire in hun vrije tijd te blokken. Zot, ik zeg het u.