Vanmiddag nog een laatste etentje gehad bij een vriendin die net terug was van zes weken vakantie in Australië (de gelukzak!) en een fijne wandeling gemaakt in de sneeuw rond de Abdij van ‘t Park. Op de één of andere manier ben ik er deze kerstvakantie niet in geslaagd tot rust te komen. Ik heb nochtans mijn best gedaan om het werk achter mij te laten en heb geweigerd mijn mailbox van ‘t werk te openen, al was de verleiding soms groot. Er ging geen dag voorbij dat ik niet aan mijn werk dacht en ik heb de stress niet volledig van me kunnen afschudden. Misschien is een week gewoon niet lang genoeg om er echt tussenuit te zijn.

Komt daarbij dat ik heel veel items van mij todolijstje wilde schrappen deze vakantie en dat is me niet gelukt. Mijn taalcursussen liggen nog grotendeels blanco en de examens zijn nu echt niet meer veraf. Hoog tijd om daar iets aan te doen, dus. Morgen beginnen we op het werk met een receptie en dinsdag start het nieuwe werkjaar officieel. Ik weet dat er een berg werk op me ligt te wachten, maar goed, we zien wel hoe het loopt. Een mens kan niet alles tegelijkertijd.