Ik ben de laatste dagen vaak boos. Boos omdat ik een klein stofdeeltje ben in een onmetelijk universum en omdat ik, hoe graag ik het ook zou willen, geen enkele invloed kan uitoefenen op al die andere stofdeeltjes. Boos omdat ik mij machteloos voel. Boos om mijn eigen nietigheid en onbeduidendheid. Boos omdat het leven niet eerlijk is. Boos omdat ik mij daar, tegen beter weten in, nog altijd niet bij heb leren neerleggen.
Boos omdat ik God niet ben.
Er is geen god.
Mooi stukje!
God woont trouwens aan de overkant.