Vandaag zat ik in een vergadering van bijna drie uur waar zoveel wollige praat verkocht werd dat ik me serieus moest inhouden om niet heel luid “Cut the crap” te roepen. Maar goed, ik heb mijn ergernissen ingeslikt en geprobeerd ondertussen niet te hard te denken aan al de nuttige dingen die ik in die verloren tijd had kunnen doen.

De volgende keer verzin ik een excuus om er vanonder te muizen. Dit nooit meer.