Dood. 
Gelukkig loopt niet elke verdwijning slecht af. Daarstraks op de braderij in de Nieuwstraat nog gezien hoe een verloren gelopen meisje van een jaar of twee herenigd werd met haar mama. Traantjes van opluchting bij de mama natuurlijk. Het meisje zelf was zich van geen kwaad bewust.
Altijd vreselijk he, en zeker de emoties die dan vrijkomen, zelfs al is het bij een blij weerzien!
ik heb het op de sinksenfeestenin kortirk drie keer meegemaakt dat er een kleien verloren was gelopen..ouders lettenniet meer op hun kinderen de nonchalnate egotrippers verdomme
het ene meisje kwam aan mijn papa zegegn dat ze har papa niet meer vond, mijn pa stak ze in de lucht en na wat geklijk en gerpaat over waar en wanneer ze ‘tlaatst haar pa gezien had, wees ze opeens in de verte en stormde ze er vandoor, we veronderstellen dat ze ook gelukkig ehriengid was later die adg nog twee andere ukkies geizen die opgevangen werden door behulpzame voorbijgangers
stacy en haar zusje zijn helaas door de verkeerde opgevangen :s
van geen kwaad bewust… mooi, maar het andere nieuws blijft toch slikken
bloempot kiezen? tja… in mijnen tijd… 😉 deden we dat precies allemaal toch niet (de blokjes op de tanden wel)
@an: ‘k Heb eerlijk gezegd in mijn jonge(re) jaren ook nog nooit een bloempot gekozen. Maar ik zie wel iets in het concept. 😉
@cms: Nu, ik denk dat het de beste ouders wel eens kan overkomen dat ze hun kind uit het oog verliezen. Zo ben ik zelf op de leeftijd van tweeënhalf een keertje verloren gelopen in de wereldstad Hasselt toen ik met mijn mama en bomma mee moest gaan window shoppen. (Iets wat mij duidelijk niet zo erg kon boeien.)
Ik heb wel zo mijn twijfels bij ouders die tot een kot in de nacht op café zich zitten zat te zuipen en hun kinderen zomaar in een nogal onfrisse buurt laten rondlopen.