Net terug van de traditionele jaarlijkse paasfondue bij onze vrienden G en H, ditmaal vervangen door een paasgourmet. Ook lekker en plezant, natuurlijk.

Mijn vriend had een tijd geleden van G en H papieren vliegtuigjes cadeau gekregen voor zijn verjaardag. En natuurlijk waren die dingen gewoon in de kast blijven liggen. Dit leek ons dus het geschikte moment om de vliegtuigjes in mekaar te zetten en bij hen uit te testen. Het huis van G en H heeft namelijk iets meer groen errond dan ons appartementje. Met als gevolg dat wij zondagochtend nog druk in de weer waren vliegtuigvleugels aan mekaar vast te plakken. (Bijna mijn vingers aan mekaar gelijmd met secondenlijm.)

De vliegtuigjes waren vooral een succes bij de oudste bengel in huis (tweeëneenhalf). Hij is er in al zijn enthousiasme ook een paar keer bovenop gaan staan, wat de aerodynamische vorm van de vleugels beslist niet ten goed kwam. 😉 Daarna zijn we nog een wandelingetje in de buurt gaan maken met vier volwassenen, twee buggy’s, een peuter en een baby.

En toen ik terug thuis kwam, was ik gewoon doodop. Kinderen zijn verdorie vermoeiend.