Toegegeven, meestal zit ik op de trein nors weggedoken achter een krant, tijdschrift, boek of cursus, maar soms (heel soms) kan ik mij ook wel eens bezig houden met het afluisteren van de gesprekken van mijn medereizigers. Die krant, dat tijdschrift, dat boek of die cursus dienen dan gewoon als camouflage, eigenlijk zit ik jullie gewoon heel discreet af te luisteren.

Zo ook vanochtend. De gesprekken van het vaste clubje (ik heb nog al eens in dezelfde wagon als dit groepje gezeten en ze doen niet bepaald moeite om hun stemgeluid te dempen), gingen over een tv-programma met als onderwerp tienerzwangerschappen. En dan begon de discussie: tienerseks, hoe pak je dit probleem aan bij je eigen kinderen? Verbied je het (wat toch niet helpt)? Sleur je ze mee naar de dokter voor de pil (of een veel hippere NuvaRing)? Laat je vriendjes van je tienerdochters overnachten? Zijn de ouders van tegenwoordig te laks ten opzichte van hun kinderen? Staan ze te veel toe? Wat met het spannende en verbodene van seks tussen jonge mensen? Enfin, het was een behoorlijk geanimeerd gesprek en er kwamen veel verschillende visies naar boven drijven.

Zelf ben ik van mening dat je tieners moeilijk kan verbieden seks te hebben. Je kan alleen maar hopen dat je geen vroegrijpe dochter (of zoon) op de wereld zet. En als ze toch willen experimenteren: voorlichting is van onschatbaar belang. Maar je moet ook ergens grenzen trekken. En persoonlijk vind ik niet dat je een kind van 14 al moet toestaan samen met een “vriend” te overnachten in hetzelfde bed. Laat kinderen nog maar wat kind zijn, ze hebben daarna nog tijd zat om de grote boze wereld te ontdekken. Hoe kan een kind van veertien, vijftien nu al klaar zijn voor een vaste relatie?

Anyway, bij mezelf heeft dit probleem zich nooit gesteld. Ik was een superbraaf meisje. Heb zelfs nog even korstondig overwogen in een klooster in te treden, maar daar wegens gebrek aan geloof toch maar van af gezien. 😉