Gisteren ben ik iets gaan drinken met een kennis (een kameraad zou ik hem niet durven noemen, want daarvoor zie ik hem niet vaak genoeg en vind ik hem eigenlijk ook niet interessant genoeg).
Tijdens ons gesprek viel me (weer maar eens) op hoe radicaal verschillend onze levensvisie is. Het lijkt wel alsof hij op een andere planeet woont dan ik. Hij ziet en ervaart de dingen heel anders. Hij bekijkt de wereld met een behoorlijk roos getinte bril, terwijl ik eerder naar het zwartkijken neig. Heel erg vreemd, want dan begin je je af te vragen welk beeld van de wereld het beste met de werkelijkheid overeenstemt. Het zijne of het mijne? Een heel boeiende vraag die natuurlijk onmogelijk te beantwoorden valt, want wereldbeelden zijn overanderlijk subjectief.
Gelukkig was er deze filosofische vraag om mij mee bezig te houden (dat en de heel straffe margarita van de Mezzanine), want anders was het maar een saaie avond geweest…
‘k Denk niet dat een kijk op de wereld van de ene mens “juister” kan zijn dan die van een andere. Nu ja, denk ik dus. Ieder heeft zijn eigen karakter, ervaringen, enz… en bouwt zijn visie daar onbewust rond op doorheen de jaren.
An, je hebt natuurlijk helemaal gelijk. Maar toch blijft het vreemd om zo rechtstreeks geconfronteerd te worden met een wereldbeeld dat zo ver van het jouwe verwijderd is.