Deze ochtend heb ik serieus last van het “day after”-syndroom (een combinatie van slaapgebrek en Chinese saké). Gisteren iets gaan eten samen met de alumni en de huidige medewerkers van mijn studentenvereniging (aanrader voor mensen met grote honger: de Wok Dynasty in Heverlee, wokken à volonté voor twintig euro). Het was heel leuk de anciens terug te zien en te horen waar ze momenteel mee bezig zijn. En tja, ondanks mijn goeie voornemens om toch zeker op tijd door te gaan, ben ik weer blijven plakken. Want aja, “je gaat toch nog iets mee drinken, zeker?”
Ik heb een zwak karakter…
Het “day after syndroom”…
Ik dacht al meteen aan ochtendmisselijkheid 😉
Ugh, God beware me. 😉