Ha, deze ochtend eindelijk nog eens een goeie tekening gemaakt. De eerste tekening dit jaar waar ik echt tevreden over ben. De juffrouw zei ook dat het verschil met mijn vorige tekeningen hemelsgroot was. Het ging mij de vorige lessen gewoon niet zo goed af. De eerste lessen waren wat tegengevallen. Niet veel bekende gezichten. De nieuwe mensen durfden amper iets te zeggen, waardoor ik dan weer niets durfde zeggen uit vrees de heilige stilte te verbreken. De gezellige sfeer van vorig jaar was er niet meer. Geen koffieklets, geen koekjes en pralines meer tijdens de pauze.

Niet dat de nieuwe mensen onsympathiek zijn, gewoon een totaal andere sfeer dan vorig jaar. Ik weet niet of dat de enige reden van mijn slechtere tekeningen was, maar ik vermoed dat het er wel toe bijgedragen heeft. En vandaag opeens, klik, de knop omgedraaid. Ik ben er heel blij om, want ik vreesde al dat ik mij voor de rest van het jaar tegen mijn zin naar de tekenles moest sleuren. En dat zou toch zonde zijn.

Moraal van het verhaal: hoofpijn (neen, niet van de drank! wel van te weinig slaap) stimuleert de tekenkunst. Echte artiesten moeten lijden!