Toegegeven, zelf ben ik een enthousiaste gebruiker van Google, wat mij betreft nog steeds de beste zoekmachine die er is. En ja, ik heb verscheidene Gmail-accounts, die ik echter momenteel niet intensief gebruik. Mijn écht persoonlijke mail komt elders aan. De Orkut-hype heb ik, ondanks verschillende uitnodigingen, gewoon aan mij voorbij laten gaan. Eerlijk gezegd vind ik heel dat Orkut-gedoe een beetje op een populariteitswedstrijd lijken. “Wie heeft het meeste vriendjes?” En daar doe ik liever niet aan mee. En natuurlijk maak ik ook gebruik van de blogging service die Google aanbiedt (maar dat hadden jullie waarschijnlijk al door).
Je kan dus wel zeggen dat ik de diensten van Google graag en veel gebruik. Toch ben ik er mij terdege van bewust dat Google beschikt over een schat van informatie over mij. Als je mijn naam kent, kan je ongeveer alles van mij te weten komen via de Google zoekmachine. En dat allemaal boenk op de eerste zoekresultatenpagina. Voeg daar dan nog eens de gegevens bij van al mijn zoekopdrachten in Google et voila, je hebt al een mooi compleet profiel. Momenteel stoort mij dit niet, omdat ik vind dat ik niets te verbergen heb. Maar het kan nooit kwaad om hier even stil bij te staan.
Nu blijkt dat de grote baas van Google zelf er helemaal niet mee kan lachen dat zijn persoonlijke gegevens zomaar op het net beschikbaar zijn. Nochtans werden deze gegevens, u raadt het al, gewoon via Google gevonden. Het gevolg: tot juli 2006 spreekt Google niet meer met journalisten van News.com. Beetje slechte verliezers bij Google, als je het mij vraagt.
Wat nu met Google Talk? 😉
Mijn voorspelling: world domination!! 😉
Dju, ze zijn mij voor, ik was mij nog aan het voorbereiden 😉
Hey, ik krijg toch een postje als slipperdrager in uw dictatoriaal regime, eens het zover is?