Vorige week was er op het werk tijdens de middagpauze een marktje met producten uit de eerlijke handel. Aangezien ik altijd open sta om nieuwe dingen te proberen, wilde ik een flesje kombucha original green en kombucha rooibos kopen. Een bioproduct dat nog goed is voor de gezondheid ook, wie kan daar iets tegen hebben? Twee kleine flesjes, als het tegenvalt, dan is dat nog geen ramp. Omdat ik soms een watje ben, liet ik mij echter door de vriendelijke meneer aan het kraampje overtuigen om ook een grote fles kombucha ascetic mee te nemen. “Ja, juffrouwtje, ik doe wat van de prijs af omdat het de laatste dag is en ‘t is zuiverend en moet ge geen zakske hebben?”

Enfin, eerlijke handel, dat steun ik graag. Veel overredingskracht was er niet nodig. Al had ik moeten weten dat er iets niet helemaal in de haak was met het spul in kwestie. Het standje van de vriendelijke meneer-commercant was namelijk het enige standje waar je niets kon proeven. En sinds vandaag weet ik waarom. Kombucha ascetic is namelijk niet te drinken. Het smaak naar azijn met brubbels is. Het is zo slecht dat je niet anders kan dan een vies gezicht trekken bij de eerste druppel die op je tong belandt.

Ach ja, het kunnen niet allemaal meevallers zijn, he?